Franja

ἁλωτός 3 in 2 (ἁλίσκομαι) osvojljiv, dosegljiv, dosežen τὸ ζητούμενον.

ἅμα 1. [Et. iz sm̥ma, ἀ copul.; εἷς, podstava: sem] adv. vkup, skupno, obenem (lat. simul); οἱ ἅμα z njim skupaj; ἅμα τε καί in hkrati, in obenem tudi; καὶ ἅμα in hkrati, vrh tega; ἅμα μὲν – ἅμα δέ deloma – deloma, zdaj – zdaj; ne samo – ampak tudi; s pt.: med tem ko, za, ob: ἐμάχοντο ἅμα πορευόμενοι med potovanjem, med tem ko so hodili; ὀρύσσοντες ἅμα med kopanjem; ἅμα ταῦτ' εἰπών ko je to izgovoril; sploh izraža ἅμα istodobnost: ἅμα μῦθος ἔην, τετέλεστό τε ἔργον jedva je bila beseda izgovorjena, je bila stvar dovršena; ἅμα δὲ ταύτας τε ἐξευρεθῆναι λέγουσι ἀποικίσαι ob istem času, ko so bile te igre iznajdene; pri gen. abs. τῆς ἀγγελίας ἅμα ῥηθείσης προσεβοήθουν brž ko se je to sporočilo, so prihiteli na pomoč. 2. praep. z dat. zajedno s (z); hkrati, obenem z, ἅμα τῇ ἡμέρᾳ s prvim svitom; ἅμα πνοιῇσι hitro kot veter; ἅμα τῷ σίτῳ ἀκμάζοντι ob času, ko zori žito.

ἆμαρ, τό = ἦμαρ.

ἁμαρτάνω [Et. najbrže sor. z μέρος, μερίς del-ež; ἀ priv. + hμαρτος nisem česa deležen, zgrešim. – Obl. fut. ἁμαρτήσομαι, aor. ἥμαρτον, pf. ἡμάρτηκα, pass. pf. ἡμάρτημαι, aor. ἡμαρτήθην, aor. ep. ἤμβροτον, NT ἡμάρτησα, fut. NT ἁμαρτήσω]. 1. zgrešim, ne dosežem τινός τι, ne zadenem τινός. 2. a) izgubim, ne dobim Βοιωτίας; b) zaidem, oddaljim se od; καιρίας πληγῆς ne ranim smrtno; γνώμῃ sodim napačno, χρησμοῦ razlagam napačno; c) zagrešim kaj, pozabim (δώρων pri daritvi, opuščam daritve), grešim, pregrešim se, εἴς τινα, περί τινα, motim se, varam se, ἀνθρώπινα grešim kot človek (ἔν τινι); τὸ ἀμαρτηθέν pomota, zmota, zgrešek.

ἁμαρτάς, άδος, ἡ, ion. ἁμάρτημα ατος, τό ἁμαρτία, ἡ pomota, napaka, pregrešek, greh περί τι.

ἀμαύρωμα, ατος, τό (po)mrak, (p)otemnitev, otemnenje.

ἀμβλῡ́νω otopim, skrham, (o)slabim, oviram; pass. izgubim pogum, τῆς γνώμης τὸ μὴ κατὰ κράτος νικηθὲν … ἀμβλύνεσθαι izgubiti pogum, kolikor ga ni oslabila sovražnikova hrabrost.

ἀ-μετάθετος 2 (μετατίθημι) nepremakljiv, neizpremenljiv, τὸ ἀ. -ον neizpremenljivost NT.

ἀ-μήχᾰνος 2 (μηχανή) 1. act. kdor si ne more (ne ve) svetovati ali pomoči, v zadregi, v stiski, τινός zaradi koga, nezmožen, nesposoben εἴς τι, δρᾶν ἔφυν ἀ. po svoji naravi sem nezmožna (tako) ravnati; γυνή trapast, prismojen; ἀμηχάνως ἔχω ne morem, sem nesposoben. 2. pass. za kar ni pomoči (sredstva) a) težaven, nemogoč, nedosežen; ἀμήχανόν ἐστι nemogoče je; ἀμήχανός ἐσσι πιθέσθαι pretrmast si, da bi …, nikakor te ni mogoče prepričati; ὁδὸς ἀμήχανος εἰσελθεῖν pot, po kateri ni mogoče hoditi; ἀμήχανα nemogoče stvari; b) neverjeten, nepopisen, neizrekljiv; τὸ κάλλος nepopisna, zelo velika lepota; ἀμήχανος ὅσος nepopisno, neizrečeno velik; ἀμήχανοι τὸ πλῆθος nešteta množica; ἔργα strašen, grozen; ἀμήχανα παθεῖν grozno, strašno trpeti; ἀμήχανον ὅσον χρόνον silno dolgo časa; c) ki se ne da premagati (ozdraviti, odvrniti); ὄνειρος nerazumljiv, ki se ne da razložiti; συμφορά, κακόν nepremagljiv, neodvraten; νόσος neozdravljiv; ἀμήχανός ἐσσι tebi ni nihče kos.

ἁμίλλημα, ατος, τό poet. pohlep, poželenje, γάμων po možitvi.

ἅμμα, ατος, τό (ἅπτω) vozel, zanka, trak, zapona.

ἀμνίον, τό [Et. sor. ἄμη vedro, ἀμίς posteljna posoda] ep. posoda, v katero so prestregali kri darovane živali, darilna skledica.

ἀμπλάκημα, ατος, τό ἀμπλακία, ἡ zmota, pregrešek, prestopek, greh.

ἄμυγμα, ατος, τό (ἀμύσσω) poet. razkuštranje, rvanje (puljenje las z glave).

Ἀμφεῖον, τό Amfionovo svetišče v Tebah.

ἀμφί-βληστρον, τό (ἀμφιβάλλω) 1. odelo, odeja, obleka, mreža. 2. oklep, τοίχων obzidna mreža.

ἀμφίεσμα, ατος, τό (ἀμφιέννυμι) obleka.

ἀμφισβήτημα, ατος, τό predmet prepira, preporna točka, sporno vprašanje.

ἄμφ-οδον, τό (ὁδός) cesta, razpotje NT.

ἄμωμον, τό dišeča (indijska) rastlina.