-
ἀλήλε(σ)μαι gl. ἀλέω.
-
ἀλήλιφα, ἀλήλιμμαι gl. ἀλείφω.
-
ἄλημα, ατος, τό (ἀλέω) presejana moka; pren. pretkan človek, navihanec.
-
ἀλήμεναι gl. εἴλω.
-
ἀλήμων, ονος, ὁ ep. (ἀλάομαι) po svetu se klateč; subst. klatež, potepuh.
-
ἀλῆναι gl. εἴλω.
-
ἄ-ληπτος 2 (λαμβάνω) nepremagljiv, nedosegljiv, neosvojljiv.
-
ἁλής 2 ion. (εἴλω) stisnjen, zbran, nakopičen; vsi skupaj.
-
ἅληται gl. ἅλλομαι.
-
ἀλητεύω (ἀλήτης) = ἀλάομαι blodim, pohajkujem, potepam se.
-
ἀλήτης, ου, ὁ (ἀλάομαι) 1. adi. blodeč, nestalen. 2. subst. berač, prosjak, potepuh; ἀλήτης μακρῶν πόνων po dolgi, nadležni blodnji (= ko sem imel s hojo mnogo truda).
-
ἄλ-θομαι (ἀλδαίνω) ep. (za)celim se, celim.
-
ἁλία, ion. ίη, ἡ (ἁλής) zbor, narodna skupščina.
-
ἁλιᾰ́δης, ου, ὁ poet. = ἁλιεύς.
-
ἁλι-ᾱής 2 (ἅλς, ἄημι) ep. morski, od morja sem pihajoč (hlideč).
-
Ἁλιάκμων, ονος, ὁ reka v Makedoniji.
-
Ἁλίαρτος, ἡ, ὁ mesto v Bojotiji.
-
ἀ-λίαστος 2 (λιάζομαι) ep. poet. neupogljiv, neprestan, silen.
-
ἀ-λίγκιος 2 [Et. ἀ. copul + li(n)q; liq slov. lice, lik, (s)ličen, različen; nem. gleich iz germ. ga-lika, srvn. gelîch; Leiche (got. leik)] ep. poet. podoben, sličen, enak.
-
ἁλιεία, ἡ (ἁλιεύς) ribji lov.