Franja

περι-χέω [gl. χέω; ep. aor. περίχευα, med. περιχευάμην, cj. 3 sg. περιχεύεται] 1. act. vlivam, raz-, izlivam, sipljem črez kaj, obsipam, obdajam s čim, prevlečem, χρυσόν τινι pozlatim. 2. med. a) oblivam zase, χρυσόν pozlatim si; b) razlivam se črez kaj, razprostiram se τινί; c) obdajam, obstopam, obsujem, vdiram v; d) περὶ δ' ἀμβρόσιος κέχυθ' ὕπνος spanec se je razlil po udih, ga je objel.

πήγνῡμι [Et. kor. pag', pritrditi, lat. pango, pepigi (iz pe-pag-ī), pagus, compages, pax, paciscor, palus (iz paxlos), slov. paž (iz pagjo), pažiti, paz = Fuge; nem. fügen, Fuge, Fach, ein-fach. – Obl. fut. πήξω, aor. ἔπηξα, med. πήγνυμαι, pf. πέπηγμαι, aor. ἐπάγην, fut. παγήσομαι, adi. verb. πηκτός, pf. 2 act πέπηγα, plpf. ἐπεπήγειν, ep. aor. pass. ἐπήχθην, πάγην, 3 pl. πάγεν, πῆχθεν, 3 sg. kor. aor. med. ἔπηκτο]. I. trans. act. in pass. 1. pritrjujem, pribijam, pričvrstim, zabijam, nasajam, natikam κεφαλήν τινι, ἐπί τι, ὄμματα upiram oči v, ὅρον postavljam, napravljam. 2. spajam, narejam, tešem, gradim νῆας, σκηνήν; med. tešem si, narejam si ἅμαξαν, σκηνάς. 3. storim, da kaj zamrzne (zmrzne, ozebe, odreveni), strdim. II. intr. 1. zapičim se, sem pritrjen (zabit), tičim; pf. čvrsto (neomajljivo) stojim πρήγματα; ἔγχεα sulice so zapičene v tla; obtičim δόρυ, δοῦρα. 2. zamrznem, zledenim ὕδωρ, otrpnem, odrevenim γοῦνα, strdim se, postanem trd ἅλες.

πημαίνω [fut. πημανῶ, ion. -έω, aor. ἐπήμηνα, pass. ἐπημάνθην, fut. med. πημανοῦμαι Sof. Aj. 1155 s pas. pom.] 1. act. storim komu kaj žalega, povzročim nesrečo (škodo), škodujem komu, oškodujem koga; napadem, pogubim, ranim, uničim, ὑπὲρ ὅρκια začnem sovražnosti proti prisegi, prelomim prisego. 2. pass. oškodujejo me, trpim škodo. 3. med. škodujem sebi.

πιέζω [Et. idevr. πι (sor. ἐπί) + σέδjω, kor. sed, gl. ἕζω. – Obl. fut. πιέσω, aor. ἐπίεσα, pass. pf. πεπίεσμαι, aor. ἐπιέσθην, ion. ep. vzpor. obl. πιεζέω, impf. πιέζευν, pr. pt. pass. πιεζεύμενος]. 1. pritiskam, tlačim, stlačim, zmečkam, pestim χερσίν, trdo držim, imam ukovanega ἐν δεσμοῖς; NT zgrabim, popadem, ujamem, ulovim. 2. stiskam, zatiram, nadlegujem, mučim, spravljam v stisko (zadrego, škripce); pass. pridem v stisko, trpim, tlači me, tare me kaj (glad).

πίμπλημι [Et. kor. pelē = poln biti; lat. pleo, plere, plenus; slov. poln (iz pl̥nos); nem. voll (stvn. fol); sor. πλῆ-θος (iz plē-dh), lat. plebs, plus, ris, plurimus, nem. Volk. – Obl. 3 pl. πιμπλᾶσι, impf. ἐπίμπλασαν, fut. πλήσω, aor. ἔπλησα, pf. πέπληκα, pass. pf. πέπλησμαι, aor. ἐπλήσθην, fut. πλησθήσομαι, ep. praes. imp. 2 sg. πίμπληθι, aor. πλῆσα, pass. 3 pl. πλῆσθεν, med. kor. aor. 3 sg. πλῆτο, 3 pl. πλῆντο, fut. inf. πλησέμεν; ion. πίπλημι, pt. πιπλάς, impf. pass. 3 pl. ἐπιπλέατο]. 1. act. (na)polnim, τί τινος (τινι) kaj s čim. 2. pass. napolnim se, τινός s čim a) poln sem česa, nasitim se, sem nasičen, sit sem česa; b) NT o času: potečem, izpolnim se. 3. med. napolnjujem za se τί τινος, utešim, potolažim, zadovoljim.

πίμπρημι [Et. kor. pere, izvirati, vreti, slov. para. – Obl. 3 pl. πιμπρᾶσι, imper. πίμπρη; vzpor. obl. πρήθω, πρήσω, ἔπρησα, πέπρησμαι, πεπρήσομαι, ἐπρήσθην] 1. a) brizgam, αἷμα ἀνὰ στόμα kri se udere (brizgne) skozi usta; b) piham proti čemu, napenjam kaj ἱστίον. 2. podpiham, podkurim, po-, sežigam, pustošim γῆν; pass. gorim; o ranah: vnamem se NT.

πιπρᾱ́σκω [fut. at. in ion. se nadomešča z ἀποδώσομαι, πωλήσω, aor. z ἀπεδόμην, ἐπώλησα, pf. πέπρᾱκα, pass. πέπρᾱμαι, fut. 3 πεπρᾱ́σομαι, aor. pass. ἐπρᾱ́θην, adi. verb. πρᾱτός; ion. πιπρήσκω, πέπρημαι, ἐπρήθην, vzpor. obl. περάω, πέρνημι] prodajam (v sužnost) τινά ali τί, τινός za kaj, izdajam; pf. pass. sem prodan ali izdan, πεπραμένος ὑπὸ τὴν ἁμαρτίαν suženj greha NT.

πῑ́πτω [Et. fut. πεσέομαι iz πετέομαι, sor. πέτομαι, ποταμός. – Obl. fut. πεσοῦμαι, aor. ἔπεσον, pf. πέπτωκα, ep. fut. πεσέομαι, inf. πεσέεσθαι, aor. πέσον, cj. 3 sg. πέσῃσι, inf. πεσέειν, pf. pt. πεπτεώς, poet. πεπτώς; NT aor. ἔπεσα, pf. 2 sg. πέπτωκες, 3 pl. πέπτωκαν]. 1. a) padem (na tla), zvrnem se, zgrudim se ἐπὶ χθονί, ἐπὶ γᾷ, χαμαί, (πρὸς) πέδῳ, χαμάδις, ἔρᾱζε, πεδίῳ, ὑπὸ ἄξοσι pod kolesa, ἐν κονίῃσιν v prah, μετὰ ποσσὶ γυναικός rodim se, ἐκ, ἀπό τινος padem s česa, εἴς τι treščim (o blisku); metafor. οὐ χαμαὶ πεσεῖται ne bo ostalo brez uspeha; b) vržem se, skočim, planem ἐκ νηός (z ladje v morje); planem (navalim) na kaj, napadem ἐνὶ νήεσσι, ἐν βουσί, πρὸς μῆλα, περὶ ξίφει nasadim se na meč; c) padem v boju, ὑπό τινος od koga, νέκυες πίπτοντες, οἱ πεπτωκότες (v boju) padli vojaki, ὑπ' Ἀτρείδῃ vsled udarcev Atridovih. 2. a) zrušim se, poderem se σκληρὰ φρονήματα, poginem γένος, uničijo me, podležem, trpim škodo, ἡ πόλις οὐκ ἂν ἔπεσε τοιοῦτον πτῶμα mesto bi ne bilo doživelo takšnega poraza, μεγάλα πρήγματα πίπτει ὑπὸ ἡσσόνων velika podjetja propadajo vsled manjših, αὐτὸς ὑπ' ἐμωυτοῦ sam sem vzrok svojega padca, πολλὰ στρατόπεδα ἔδη ἔπεσε ὑπ' ἐλασσόνων je bilo premaganih od manjših; b) padem, grešim NT, motim se (Pl. Fajd. 100 e), ἀπὸ δόξης motim se v upanju. 3. a) zaidem, zabredem (v kaj) ἐς κακόν, ἐς ἀνάγκας, δυσπραξίαις, αἰσχύνῃ; ἐς δάκρυα uderejo se mi solze, εἰς ὕπνον zaspim, εἰς ἔρον τοῦ μαθεῖν obide me želja izvedeti; ποῖ γνώμης πέσω kaj naj pomislim; b) ἔκ τινος padem iz česa, ἐκ θυμοῦ izgubim naklonjenost (ljubezen) koga, τοὔμπαλιν φρενῶν zopet izgubim razum. 4. a) poležem se ἄνεμος πέσε, ὁ κλῆρος ἔπεσε ἐπί τινα kocka je padla za koga; b) pripeti se mi kaj, zadene me kaj, τὰ πεπτωκότα usoda, nesreča Evr. Hip. 718; c) izidem (iztečem) se, obnese se mi kaj, posreči se mi kaj καθαρμός, τῇ πεσέεται ἡ μάχη kako se bo končala bitka.

πιστεύω (πίστις) 1. act. a) (za)upam komu τινί τι, zanašam se, verujem (komu); verujem kaj, uverjen sem, prepričan sem, priznavam, pričakujem kaj od koga; εἰς Χριστόν verujem v, na Kr., ἐπὶ Κύριον NT; b) zaupam, izročim komu kaj. 2. pass. zaupa mi kdo, verujejo mi, zaupa (izroči) se mi kaj ὑπό τινος.

πλάζω ep. poet. [Et. iz πλάνzδω, πλάγ-γjω, lat. plango, planxi, sor. πλήσσω. – Obl. fut. πλάγξω, aor. ἔπλαγξα, fut. med. πλάγξομαι, aor. pass. ἐπλάγχθην]. 1. act. udarim ob kaj, odbijem, porinem, potisnem nazaj ali v stran, odvrnem od pravega pota, zanesem, odganjam, zmedem, podim okrog. 2. pass. zanese me, podi me okrog, blodim, potikam se, klatim se, χαλκός odbije se, odleti, odskoči; τίς πλάγχθη πολύμοχθος ἔξω kdo – poln nadlog – je ušel, se je rešil tega?

πλάσσω, at. πλάττω [Et. iz πλαθjω, sor. πλάθανον. – Obl. fut. πλάσω, med. πλάσομαι, aor. ἔπλασα, ἐπλασάμην, pf. m. p. πέπλασμαι, aor. ἐπλάσθην, adi. verb. πλαστός]. 1. act. a) tvorim, upodabljam, izdelujem, delam, ustvarjam NT, θεόν predstavljam si; λόγους govorim umetno (prisiljeno); b) izmišljam λόγους ψιθυρούς. 2. med. a) hlinim se, pretvarjam se, skrivam svoje misli, τῇ ὄψει πλασάμενος πρὸς τὴν συμφοράν v obrazu se je kazal ravnodušnega nasproti temu dogodku; b) izmišljam kaj (v svojo korist) ψευδῆ.

πλεονεκτέω (πλεον-έκτης) = πλέον ἔχω 1. imam več (večji del), imam prednost, sem na dobičku, nadkriljujem τινός, povečujem vpliv, τοῦ ψύχους, ἡλίου laže prenašam mraz, solnčno vročino. 2. imam korist, obogatim (-éti), prevaram, ukanim, opeharim koga NT, prikratim komu kaj; pass. prikratijo ali prevarajo me, trpim škodo ὑπό τινος. 3. hočem več imeti, sem pohlepen, lakomen.

πλήρωσις, εως, ἡ πλήρωμα, ατος, τό 1. polnitev, (na)polnjenje, napolnitev. 2. vse, s čimer se kaj napolni: posadka, moštvo na ladji, veslarji, oprema. 3. obilica δαιτός, bogastvo, polnost, množica ἐθνῶν NT, τοῦ θεοῦ milost božja NT, ὀγδώκοντα ἔτεα ζόης πλήρωμα μακρότατον πρόκειται osemdeset let je najdaljša doba (največja starost), ki jo kdo doživi; πυρᾶς postavljanje grmade. 4. izpolnitev, izpolnjevanje νόμον NT; ἦλθε τὸ πλήρωμα τοῦ χρόνου čas se je dopolnil NT. 5. nasičenje, zadovoljitev τὴς ἐνδείας.

ποδίζομαι pass. (πούς) zvezan sem na nogah, za nogo sem privezan ob kaj.

ποθέω (πόθος) [fut. ποθήσω in ποθέσομαι, aor. ἐπόθησα in ἐπόθεσα, ep. πόθεσα, ep. inf. pr. ποθήμεναι, impf. iter. ποθέεσκε, adi. verb. ποθητός] 1. act. a) hrepenim, koprnim po čem τί, želim kaj, τὰ οἴκαδε toži se mi po domu; b) pogrešam τί. 2. med. = act. ποθουμένῃ φρενί s hrepenečim srcem.

ποῖ adv. kam? kje? ποῖ Κλυταιμνήστρα kje je Kl.? ποῖ γῆς kje na zemlji? ποῖ μενεῖς kako dolgo boš čakal? ποῖ φρενῶν ἔλθω kaj naj mislim?

ποιέω [Et. iz ποι-ϝ-έω, kor. qwoi-, slov. činiti (iz qw̲). – Obl. fut. ποιήσω itd., impf. iter. ποιέεσκον, med. ep. ποιεύμην, ep. aor. tιιdi brez augm.; NT plpf. πεποιήκειν] činim, delam, izdelam I. act. in pass. 1. trans. a) naredim, napravim, ustvarim ἕτερον Φίλιππον, posebno o rokodelcih in umetnikih: zgradim δῶμα, sezidam τεῖχος, σάκος, πύλας ἐν πύργοις, δαίδαλα πολλὰ ἔν τινι napravim na čem mnogo umotvorov, βωμὸν καὶ ναόν, ὑποδήματα itd.; ποιῶ τί τινος, ἔκ τινος, ἀπό τίνος napravim kaj iz česa, πλοῖα ἐκ τῆς ἀκάνθης, φοίνικος αἱ θύραι πεποιημέναι; καρπόν donašam, δένδρον κλάδους poganja, ὁ ποιῶν stvarnik NT; b) storim, izdelam, izvršim, priredim, žrtvujem, darujem θυσίαν τῷ θεῷ, ἱρά, τὰ τῷ θεῷ ποιεύμενα kar se stori Bogu v čast, μυστήρια, Πύθια, Ἴσθμια obhajam, ἐκκλησίαν skličem, φυλακήν stražim, δίχα τὸ στράτευμα razdelim, νόμους dajem zakone, ἀγῶνας priredim, μάχην bijem bitko, προσόδους pribavim, priskrbim, κακά, ἀγαθά delam slabo, dobro, τὰ δέοντα, τὰ δίκαια delam, kar je potrebno, kar je prav; ἄριστα πεποίηται največja dobrota se je izkazala, ἅμα ἔπος τε καὶ ἔργον ἐποίεε kakor rečeno tako storjeno, τὰ ποιούμενα čini, dejanja, τὸ προσταχθὲν ποιῶ vršim ukaz, Σπαρτιητικά obnašam se (ravnam) kot Spartanec; τὴν μουσικήν bavim se z glasbo; οὐδὲν ποιῶ nič ne opravim; c) o pesniškem delovanju: zlagam pesmi, pesnim, pojem, Θεογονίην, κωμῳδίας pišem, εἴς τινα zložim pesem na koga, ἔπη ἐν μέτρῳ, slikam, opisujem Ἀγαμέμνονα ἀγαθὸν ἄνδρα, Ὅμηρος βασιλέας τιμωρουμένους opisuje v svoji pesmi kralje, ki, Εὔπολις πεποίηκεν ἐν Δήμοις αὐτὸν οὕτως ἐρωτοῦντα περὶ αὐτοῦ E. pravi v svoji šaloigri, da vprašuje o njem tako; pren. α.) izmišljam μύθους, καινοὺς θεούς; β.) mislim si, vzamem, postavim ποιῶ ὑμᾶς ἐξαπατηθέντας ἥκειν, σφέας ποιέω ἴσους ἐκείνοισι εἶναι; d) o strasteh, čuvstvih in razmerah: povzročam, prizadevam, napravljam, vnemam, zakrivim, vdahnem τέρψιν, φόβον, τελευτήν, νόσους, σιωπὴν παρὰ πάντων, ἄδειαν καὶ κάθοδον pripravim varnost in omogočim povratek, τροπήν, φυγήν τινος zapodim v beg, πόλεμον povzročim vojno, εἰρήνην (σπονδάς) napravljam mir; e) spravim kam, ναῦς ἐπὶ τοῦ ξυροῦ izvlečem na suho, νόημα ἐνὶ φρεσίν dal mi je misel, ἐν αἰσχύνῃ τὴν πόλιν pripravim v sramoto, (o)sramotim, Θετταλίαν ὑπὸ Φιλίππῳ spravim pod Filipovo oblast, ἔξω βελῶν postavim izvun lučaja, ἐν μέσῳ vzamem v sredo, εἰς φυλακήν postavim na stražo; vojaški t. t. λόχον (raz)postavim, λόχους ὀρθίους postavim stotnijo v dolgi vrsti; f) smatram za kaj, δεινὰ ἐποίουν smatrali so to za strašno, so bili zelo nejevoljni; navadno stoji v tem pomenu medij; g) storim (izkažem, prizadenem) komu kaj τινά τι, κακά, ἀγαθά, εὖ, κακῶς ποιῶ τινα kaj dobrega ali slabega, lepo (grdo) ravnam s kom, τινὰ τωὐτό τινι storim komu ravno to, kar komu drugemu, οὐκ ἐμὲ μόνον ταῦτα πεποίηκεν ni samo meni tega storil; o stvareh : ἀργύριον τωὐτὸ τοῦτο ἐποίεε napravil je ravno isto s srebrom; h) naredim koga za kaj τινὰ βασιλῆα, γέροντα, τινὰς πολιήτας, τινὰ δοῦλον zasužnjim, ποιῶ εἶναι storim, da živi, θεὰν ἄκοιτιν θωητῷ dam smrtniku boginjo za ženo, νεώτερόν τι snujem prevrat, upiram se; i) storim (da se kaj zgodi), trudim se, prizadevam si; acc. c. inf.: θεοί σε ποίησαν ἱκέσθαι εἰς οἶκον, αἰσχύνεσθαι, κλαίειν τινά; ὥστε z inf.: ὥστε μή ποτε δύνασθαι, ἐποίησα αὐτόν, ὥστε δόξαι pripravil sem ga do tega, da se je odločil; ὅπως z ind. fut.: ποιῶ, ὅκως ἔσται ἡ Ἰωνίη ἐλευθέρη, πᾶν, ὅπως τοιοῦτος ἔσται, tudi opt.: ἐποίουν (dosegel sem), ὡς ἂν ἀσφαλέστατα εἰδείην; j) o času: bivam, prebijem, pomudim se χρόνον, μῆνας, νυχθήμερον. 2. intr. a) delam, ravnam, obnašam se, nav. v zvezi z adv. πῶς, ὧδε, εὖ izkazujem dobrote, ὀρθῶς, καλῶς itd.; učinkujem οὕτως αὐτὸ ποιήσει(sc. τὸ φάρμακον), ἡ εὔνοια μᾶλλον ἐποίει ἐς τοὺς Λακεδαιμονίους je držala bolj z L.; b) s pt. εὖ (καλῶς) ἐποίησας ἀφικόμενος prav si storil (prav je), da si prišel, εὖ γ' ἐποίησας ἀναμνήσας με prav je, da si me spomnil, καλῶς ποιῶν dobro, naj bo; καλῶς ποιοῦντες prav ravnajoči = po pravici. II. med. 1. storim, naredim (zgradim, pripravim, nabavim itd.) kaj sebi (za svoje, iz lastne moči) οἰκία, πέπλον, κλέος ποιεῖται αὐτῇ pripravlja sami sebi slavo, σπονδάς sklenem zavezo, θήραν priredim, φυλακάς razpostavim, παῖδας rodim, παιδίον ἔκ τινος dobim od koga otroka, σύγγραμμα spišem knjigo; tudi: dam si narediti ὅπλα, ἀνάθημα. 2. pogosto se veže medij s samostalniki, da opisuje glagole: ποιέομαι πόλεμον = πολεμέω, συλλογήν = συλλέγομαι, δέησιν = δέομαι, λόγους = λέγω (pa tudi: pogajam se), εἰρήνην sklepam mir, ἁρπαγήν plenim, ἀστραπά sijem, λόγον devam v račun, jemljem v misel, govorim o čem, σύλλογον zbiram si, priredim pohod na koga θωῦμα čudim se, ἐγκλήματα dolžim μάθησιν poučim se, μνήμην omenjam ὀργήν jezim se, βουλήν posvetujem se, ὁδόν hodim, τροπήν zapodim v beg, φυγήν bežim, γνώμην predlagam itd. 3. naredim si koga za kaj, izvolim, proglasim, τινὰ φίλον (ἑταῖρον) naredim si za prijatelja (tovariša) τινὰ ἄκοιτιν (ἄλοχον) vzamem si za ženo, παῖδα posinovim, τινὰ θυγατέρα vzamem za svojo hčer, πάντας σῦς izpremenim vse v svinje, τοὺς συμμάχους προθύμους napravljam svoje zaveznike pogumne, ἀπόρρητα τὰ χρηστήρια skrivam, τὰ κρέα εὔτυκτα dam pripraviti, ἐμαυτοῦ svojim (lastim) si. 4. smatram za kaj, cenim, συμφοράν smatram za nesrečo, δεινόν τι za strašno, μέγα, μεγάλα smatram za najvažnejšo (poglavitno) stvar, ἐν οὐδενὶ λόγῳ ne menim se za kaj, nič mi ni mar, prav nič ne cenim, ἐν κέρδει (ὀνείδει, ἐλαφρῷ, ὀλιγωρίᾳ, ὁμήρων λόγῳ) smatram za, slično παρ' ὀλίγον, (περὶ) πολλοῦ (πλείονος, πλείστου) malo, zelo (bolj, najbolj) cenim. 5. spravim kam, τινὰ ἐς φυλακήν zaprem, postavim pod stražo, ἐς τὸ συμμαχικόν sprejmem v zavezo, ὑπ' ἐμωυτῷ podvržem si, τὸν ποταμὸν ὄπισθεν postavim tako, da imam reko za seboj, ἐν ὀργῇ τινα srdim se na koga.

πολῑτεύω (πολῑ́της) [fut. med. in pass. πολιτεύσομαι, aor. ἐπολιτευσάμην in ἐπολιτεύθην, pf. pass. πεπολίτευμαι] 1. act. sem državljan, živim v državi, udeležujem se javnega življenja, opravljam državne posle. 2. med. in pass. a) = act.; b) udejstvujem se kot državljan, vladam, upravljam državo, bavim se z javnim življenjem, sem državnik, opravljam državno službo, οἱ πολιτευόμενοι državniki; c) napravljam, povzročujem kaj kot državnik. 3. pass. vladam se, upravljam se πόλις.

πολυπρᾱγμονέω, ion. -πρηγμονέω 1. imam mnogo opravkov, ukvarjam se z različnimi stvarmi. 2. vmešavam se v tuje zadeve; sem radoveden (zvedav). 3. a) napravljam ali začenjam prepire, hrepenim po novotarijah ali prevratu; b) skrbno (marljivo) kaj preiskujem, poprašujem, poizvedujem τί.

πολύς, πολλή, πολύ, ep. tudi πουλύς, πουλύ, ep. ion. πολλός, πολλόν [Et. idevr. polu-, πολλοί iz πολjο-, πολϝjο-; sor. nem. viel (stvn. filu) od kor. pelē, gl. πίμπλημι. – Obl. gen. πολλοῦ, -ῆς, -οῦ, dat. πολλῷ, πολλῇ, πολλῷ, acc. πολύν, πολλήν, πολύ, pl. πολλοί, πολλαί, πολλά itd.; ep. gen. sg. πολέος, acc. πουλύν, πολλόν, pl. nom. πολέες, πολεῖς, neutr. πολέα, gen. masc. πολέων, fem. πολλάων, πολλέων, dat. πολέσσι, πολέσι, πολέεσσι, acc. πολέας, πολεῖς. – comp. πλείων, πλέων, πλεῖον, πλέον, pred ἤ tudi πλεῖν, gen. πλείονος, πλέονος itd., acc. πλείω, πλέω, nom. in acc. pl. πλείους, πλείω, πλέω, ep. pl. nom. πλέες, dat. πλεόνεσσι, acc. πλέας; ion. sg. nom. neutr. πλεῦν, gen. πλεῦνος, acc. πλεῦνα, pl. πλεῦνες, πλεῦνα, πλεύνων, πλεῦνας. – sup. πλεῖστος] A Pozitiv. I. 1. adi. a) mnog, mnogoteren, mogoštevilen, pogosten, v obilici, πολλὸν ἦν τοῦτο τὸ ἔπος ta beseda se je pogosto izgovorila, οὔνομα ἦν πολλόν ime se je pogosto omenilo; b) velik, prostoren, obilen, obsežen, širok; dolg, dolgotrajen πόλεμος; c) močan, silen ἀνάγκη, mogočen, glasen θόρυβος, trd σιγή, ὕπνος, drag(ocen). – Raba: α.) z drugimi adjektivi je zvezan s καί: πολέες τε καὶ ἐσθλοί mnogi vrli, πολλά τε καὶ δεινά mnogo nevarnosti, πολλοὶ καὶ καλοὶ χιτῶνες mnogo lepih oblek, μέγας καὶ πολλός velik in močen; β.) predikativno; prevaja se adverbialno: πολλὸς ἦν λισσόμενος prisrčno (silno) je prosil, πολλὸς αἰνεόμενος mnogo (pogosto) hvaljen, πολλὸς ἔκειτο zleknil se je daleč po tleh; πολύς εἰμι pogosto prihajam, sem mnogo pri (v) čem; s pt. λέγων veliko (marljivo) govorim; πολλὴ (ἦν) na mnogih krajih čaščena, zelo slavljena; γ.) s spolnikom pomeni določene (znane) osebe/stvari: ὁ πολὺς τοῦ χρόνου večina časa, ὁ πολὺς βίος dolgo bodoče življenje, τὸ πολὺ πλῆθος glavna četa, ὁ στρατὸς ὁ πολλός velika vojska, večji del vojske, νῆες αἱ πολλαί večina ladij; δ.) brez spolnika pomeni: velik del, πολλαὶ τριήρεις velik del troveslač, πολὺ τοῦ στρατεύματος mnogo vojske, τῆς γῆς πολλή velik del zemlje, πολλὴ τῆς ὁδοῦ velik del pota, πολλή (sc. ὁδός) dolga pot. 2. kot subst. a) οἱ πολλοί večina, množica, narod, ljudstvo, svet, ljudje; b) (τὸ) πολύ velik del, največji del, večina, glavna četa, ὡς τὸ πολύ večinoma. 3. adverb. a) πολύ, πολλά mnogo, pogosto; jako, silno, zelo, daleko, daleč (presegam), močno, τὸ πολύ, τὰ πολλά večinoma, navadno, τὰ πολλὰ πάντα večinoma, povsem; πολύ in πολλῷ pri komp. in sup.: daleko, čim; b) διὰ πολλοῦ v veliki razdalji (oddaljenosti), čez dolgo časa, ἐκ πολλοῦ od daleč, iz (velike) daljave; že dolgo, že zdavnaj, ἐπὶ πολύ, ὡς ἐπὶ τὸ πολύ daleč, daleko, večinoma, dolgo, predolgo, ἐς πολλά v vsakem pogledu (oziru), ἐπὶ πολλῷ za veliko ceno, z mnogimi žrtvami, drago, κατὰ πολλά v marsikaterem pogledu (oziru) μετ' οὐ πολύ ne dolgo potem NT, παρὰ πολύ daleko, odločilno (νικᾶν), πρὸ πολλοῦ pred dolgo časa, περὶ πολλοῦ ποιοῦμαι zelo cenim. B Kompar. πλείων, πλεῖον, πλέων, πλέον I. 1. adi. pogostejši, večji, (mnogo)številnejši, daljši, močnejši, silnejši, mogočnejši, πλείονος ἀποδίδομαι draže, πλείων νύξ večji del noči, αἱ πλείονες νῆες večina ladij, τὸν στρατὸν τὸν πλέω večji del vojske, ἡ πλέων στρατιά glavna vojska, πλείων χρόνος več časa. 2. subst. a) οἱ πλέονες večina, večji del, velika množica, ljudska stranka, narod, demokrati; b) τὸ πλέον večina, večji del, večje število, boljši ali močnejši del, dobiček, korist; πλέον ἔχω imam več (dobiček, prednost); πλέον εἰμί (γίγνομαι) pomagam, koristim komu, πλέον τι ποιῶ izpolnjujem (opravim) kaj, imam uspeh, οὐδὲν πλέον ἐστί nič ne pomaga; οὐδὲν πλέον ἐφέροντο nič niso opravili. 3. adv. a) πλέον več, dalje, οὐ τὸ πλέον … ἤ manj nego; b) τὸ πλέον, τὰ πλέω večinoma, praviloma; c) διὰ πλέονος dalj (časa), ἐκ πλείονος iz večje daljave, περὶ πλείονος ποιοῦμαι bolj cenim, ἐς τὸ πλέον dalje, ἐπὶ πλέον več, bolj, obširneje, πλεόνως (pre)več. C superl. πλεῖστος I. 1. adi. premnog, zelo (mnogo)številen, največ (njih), največji, najdaljši, najnavadnejši, zelo velik del, πλείστη γῆ zelo velik kos zemlje, πλεῖστός εἰμι τῇ γνώμῃ najbolj se nagibljem k temu mnenju; ὡς πλεῖστος kar največ, ὅτι πλεῖστος čim dalje, ὅσοι πλεῖστοι kar največ, ὁ πλεῖστος τοῦ βίου največji del življenskih potreb. 2. subst. (οἱ) πλεῖστοι večina, svet, ljudje; τὸ πλεῖστον največji del, glavna moč. 3. adv. πλεῖστον, (τὰ) πλεῖστα največkrat, večinoma, zelo pogosto, pri sup.: πλεῖστον κάκιστος najslabši izmed vseh, διὰ πλείστου v največji oddaljenosti, εἰς πλεῖστον največ, ἐκ πλείστου najdalje, ἐπὶ πλεῖστον največ, zelo dolgo, za zelo mnogo časa, večinoma, ἐκ τοῦ, ἐπὶ πλείστου od najdavnejših dni, τὸ πλεῖστον kvečjemu, περὶ πλείστου ποιοῦμαι najbolj cenim.