Franja

Ἠιών, όνος, ἡ 1. trakiško mesto ob Strimonu. 2. mesto na trakiškem Herzonezu.

ἠλάκατα, ων, τά ep. volna, predivo (na preslici).

ἤλεκτρον, τό ἤλεκτρος, ὁ, ἡ (ἠλέκτωρ) 1. elektron, belo zlato, zlitina 4/5 zlata in 1/5 srebra. 2. jantar (osob. okrasek iz jantarja na liri).

ἥλιος, ὁ, ep. poet. ἠέλιος, dor. ἀέλιος in ἅλιος [Et. iz σᾶϝελ-jo-s, idevr. sāwel, lat. sol (iz sāol, sāwoł, sāwel; slov. solnce, iz sъl-n-); sor. nem. Sonne (got. sauil)] 1. solnce, ἡλίου ἔκλειψις solnčni mrk, ἡλίου δυσμαί solnčni zapad. 2. solnčna svetloba, dnevna luč, dan; ὁράω φάος ἠελίου živim; pl. solnčni žarki. 3. solnčna stran, vzhod, πρὸς ἠέλιον na (proti) vzhodu. 4. solnčni bog Helij.

ἧλος, ὁ ep. žrebelj, klinec, glavič (okrasek na žezlu in meču).

ἦμαρ, ατος, τό [Et. idevr. āmōr] ep. poet. dan, αἴσιμον dan smrti, δούλιον dan sužnosti, ἐλεύθερον dan prostosti, χειμέριον zimski dan, ὀπωρινόν jesenski dan, νόστιμον dan povratka, κατ' ἦμαρ ἀεί vsak dan, dan na dan (= αἰέν ἐπ' ἤματι), κατ' ἦμαρ νῦν danes, τὸ κατ' ἦμαρ vsakdanje.

ἡμέρα, ἡ, ion. -ρη, dor. ἁμέρα (gl. ἦμαρ) 1. dan (opp. noč), čas od enega solnčnega vzhoda do drugega; a) ἡμέρας po dnevu, μέσης ἡμέρας opoldne, τῇδε τῇ ἡμέρᾳ tega dne, ὑστέρησε πέντε ἡμέραις zapoznil se je za pet dni, τριῶν ἡμερέων v teku treh dni, ἑκάστης ἡμέρας vsak dan, τρίτην ἡμέραν αὐτοῦ ἥκοντος tretji dan po njegovem prihodu; ἡμέραν ἐξ ἡμέρας, dan na dan, ἡ πρὸ τοῦ ἡμέρα prejšnji dan; b) s predlogi: ἅμα τῇ ἡμέρᾳ s (prvim) svitom, ἀνὰ πᾶσαν ἡμέραν vsak dan, ἐφ' ἡμέρης ἑκάστης dan na dan, vsak dan, ἐξ ἡμέρας po dnevu = μεθ' ἡμέραν, πρὸς ἡμέραν proti jutru, ἐφ' ἡμέραν za en dan. 2. čas, doba življenja, usoda, αἱ μακραὶ ἁμέραι dolgo človeško življenje, παλαιὰ ἁμέρα starost.

ἠμύω [aor. ἤμῡσα] ep. nagibam se, priklanjam se, prikimujem, zrušim se (o mestu), padem; καρήατι pobešam glavo, κάρη nagnem glavo na stran.

ἡνία, ἡ, nav. pl. ἡνίαι, αἱ ἡνία, τά uzda, brzda, vajeti; pren. vodstvo, uprava; ἡνίας ἐπέχω na-, pritegnem vajeti, χαλάω, ἀνίημι, λύω popustim (vajeti), ἐφ' ἡνίαν na levo.

ἡνι-οχεύς, έως, ὁ ep. ἡνί-οχος, ὁ (ἡνία, ἔχω) voznik, kočijaž (na bojnem vozu, levo od borilca).

ἤπειρος, ἡ ep., dor. ἄπειρος [Et. iz ἀπερjος, nem. Ufer] suha (kopna) zemlja, kopno, celina, notranja dežela, ἤπειρόνδε na suho, v sredo dežele; κατὰ τὴν ἤπειρον na suhem.

ἠπειρώτης, ου, ὁ, fem. ἠπειρῶτις, ιδος, ἠ ἠπειρωτικός 3 (ἤπειρος) na kopnem, na celini, notranji (mesto, prebivalec); suhozemec.

Ἥρα, ἡ, ion. Ἥρη Kronova in Rejina hči, sestra in žena Zevsova; Ἡραῖον njeno svetišče na Samosu.

ἡττάομαι, ἡσσάομαι, ion. ἑσσόομαι pass. (ἧττον) [fut. ἡττήσομαι, ἡττηθήσομαι, aor. ἡττήθην, pf. ἥττημαι, ion. aor. ἑσσώθην, pf. ἕσσωμαι] sem slabejši, zaostajam za kom, prekosi me kdo, podležem, sem premagan, τινός, ὑπό, πρός τινος, τινί NT od koga, πολέμῳ, μάχῃ v boju, ἐν τοῖς δικαστηρίοις izgubim pravdo, τὴν γνώμην izgubim pogum, τῷ θυμῷ, τῇ γνώμῃ sem pobit (v srcu); s pt. εὐεργετῶν, εὖ ποιοῦντές τινος zaostajam za kom v izkazovanju dobrot; vdam se τοῦ δικαίου, κοὔτοι γυναικὸς οὐδαμῶς ἡσσητέα ženski se ne smemo vdati, ne smemo pustiti, da bi gospodovala nad nami ženska, ὑπέρ τινά τι sem na izgubi, sem v čem manjši od drugega NT.

Ἡφαιστιέες, έων, οἱ prebivalci mesta Ἡφαιστία na Lemnu.

θᾱκέω poet., ion. θωκέω (θᾶκος) sedim na čem (ἔν) τινι.

θαλάμιος, ὁ ali θαλαμιός (θάλαμος) veslar na najnižji veslarski klopi triere.

θάλασσα, ἡ, at. -ττα 1. morje, καὶ κατὰ γῆν καὶ κατὰ θάλασσαν na suhem in na morju, τὰ κατὰ θάλασσαν pomorska vojna; ἡ ἐντός (ἡ παρ' ἡμῖν, ἥδε ἡ) θάλασσα Sredozemsko morje, ἡ ἔξω θάλασσα Okean. 2. takozvano erehtejsko morje v Erehtejevem svetišču v Atenah, studenec s slano vodo.

θαλασσεύω sem, bivam na morju.

θαλάσσιος 3 in 2, poet. θαλασσαῖος 3 1. ki se tiče morja, na, ob morju, (po)morski; ἔργα opravki na morju, brodarstvo, ribarstvo; θαλάσσιον ἐκρίπτω τινά vržem koga v morje. 2. ἀνήρ ki se bavi z mornarstvom, mornar, pomorščak.