Franja

ῥώννῡμι [fut. ῥώσω, aor. ἔρρωσα, pass. pf. ἔρρωμαι, aor. ἐρρώσθην] 1. act. napravljam koga močnega, krepim, krepčam, jačim, osrčujem τὶ εὐανδρίᾳ. 2. pass. a) postanem močen, okrepim se, ojačim se; pf. ἐρρῶσθαι močen, mogočen, zdrav, krepek biti, ἔρρωσο bodi zdrav, z Bogom, zdravstvuj NT; ἐρρῶσθαί τινι λέγω poslovim se od koga, odslovim (ne maram se več z njim prerekati); b) odločen, srčen sem, poganjam se, trudim se (na vso moč) εἰς τὸν πόλεμον.

σαγηνεύω lovim z veliko mrežo (z vlakom), omrežim.

σαίνω ep. poet. [Et. iz σαν-jω, idevr. twn̥-jō. – Obl. aor. ἔσηνα]. 1. maham, οὐρῇ z repom migam. 2. pren. a) dobrikam se, prilizujem se, prijazno pozdravljam, smehljam se, φαιδρὰ ἀπ' ὀμμάτων σαίνει με προσστείχουσα z jasnimi očmi me pozdravlja, bližajoč se meni nasproti, φθόγγος με tiho prihaja do mojih ušes; b) pretresam, plašim, NT pass. omahujem.

Σαπφώ, οῦς, ἡ grška pesnica z Lezba.

σβέννῡμι [Et. idevr. zgwes-neu-mi, kor. (z)gwes, (z)gwōs, slov. gasiti (iz gwōs), u-gas-niti. – Obl. trans. fut. σβέσω, aor. ἔσβεσα, inf. ep. σβέσσαι, pass. pf. ἔσβεσμαι, aor. ἐσβέσθην, adi. verb. σβεστός] intr. σβέννυμαι, fut. σβήσομαι, aor. ἔσβην, pf. ἔσβηκα 1. trans. a) po-, ugasim, u-, zadušim, ukrotim, (po)tolažim, pomirim ὕβριν, δίψαν, χόλον; b) oviram, podkopavam, preprečim. 2. intr. in pass. ugasnem, poneham, minem, poležem se NT.

σείω [Et. iz tweis-ō, stresti. – Obl. fut. σείσω, aor. ἔσεισα, pf. σέσεικα, pass. pf. σέσεισμαι, aor. ἐσείσθην, adi. verb. σειστός; ep. impf. σεῖον, med. σειόμην, ἐσσείοντο, aor. σεῖσα, med. σεισάμην]. 1. act. a) trans. tresem, stresam, po-, pretresem, maham, vihtim σανίδας, ζυγόν, ἡνίας, κάρα majem z glavo, ὁ θεὸς σείει(sc. τὴν γῆν) bog je poslal potres; b) intr. σείει potres je. 2. med. in pass. tresem se, trepetam, drhtim, premikam se semtertja εἰνὶ θρόνῳ, bojim se, majem se ὀδόντες.

σιδηρό-δετος 2 (δέω) ion., dor. σιδᾱρόδετος z železom obit ali okovan.

σιδηρο-κμής, ῆτος, ὁ, ἡ (κάμνω) poet. z mečem ubit (umorjen).

σιδηρόω obijem (okujem) z železom.

σῑτ-αγωγός 2 (σῖτος, ἄγω) ki vozi žito, žitovozen, πλοῖα ladje za žito ali z žitom.

σῑτο-πώλης, ου, ὁ (πωλέω) trgovec z žitom, žitar.

σκευαγωγέω spravljam prtljago, ἐκ τῶν ἀγρῶν εἰς τὴν πόλιν bežim z vsem svojim imetjem z dežele v mesto.

σκυτάλη, ἡ 1. palica, gorjača, bet. 2. okrogla palica, okrog katere so ovili jermen z napisanim sporočilom; brati je mogel le, kdor je imel enako palico, okrog katere je ovil poslani mu popisani jermen; tajno sporočilo.

σμῖλαξ, ακος, ἡ slak (bršljanu podobna rastlina z belim cvetjem; rabila se je pri vencih).

σμυρνίζω potresam, pomešam z miro NT.

σπάω [Et. lat. spatium, kor. spē(i), razširjati se. – Obl. fut. σπάσω, aor. ἔσπασα, pf. ἔσπακα, pf. pass. ἔσπασμαι, aor. ἐσπάσθην, fut. σπασθήσομαι, adi. verb. σπαστός; ep. aor. σπάσα, med. pt. σπασσάμενος]. I. act. in pass. 1. vlečem, vlačim, potegnem, izderem ξίφος; izvinem, izpahnem μηρόν. 2. proč potegnem, odtrgam, (iz)pulim κόμην. 3. preslepim, prevaram πειθώ. 4. raztrgam, razmesarim. II. med. 1. potegnem zase, izderem svoj meč NT, ἐσπασμένος τὸ ξίφος z golim mečem. 2. vlečem k sebi ἔγχος, izpahnem si τὸν μηρόν.

σπογγίζω obrišem z gobo.

σπουδή, ἡ (σπεύδω) 1. naglica, urnost, brzina, hitrica. 2. a) gorečnost, vnetost, marljivost, težnja, teženje, prizadevanje, trud, napor, delavnost, pridnost, σπουδὴν ἔχω, ποιοῦμαι trudim se, delam z naporom (vneto) na kaj, ἐν σπουδῇ μοί ἐστιν je mi do česa (za kaj); b) vdanost, privrženost, veselje do česa, naklonjenost. 3. resnost, dostojnost, resna volja, važnost, σπουδὴ λόγου važna vest. – adv. σπουδῇ, ἀπὸ σπουδῆς, κατὰ σπουδήν, σὺν σπουδῇ a) v naglici, hitro, z vnemo, vneto, marljivo, s trudom, komaj, ἄτερ σπουδῆς brez truda; b) resno, v resni stvari χαριεντίζομαι, nalašč, hotoma.

σταθμάω in med., ion. σταθμέομαι, σταθμόομαι (στάθμη) [pt. σταθμεόμενος in σταθμεύμενος, fut. σταθμήσομαι] 1. merim (z merilom), izmerim, preračunam. 2. a) preudarjam, pretehtavam, presojam; b) domnevam, sklepam, τινί po čem.

στα-μίς, ῖνος, ὁ (ἵστημι) [dat. pl. ep. σταμίνεσσι] 1. stojalo. 2. prečna bruna, ki so vezala ladjine boke, oporni steber. 3. podpora, ki je vezala ladjina rebra s podom (ἔδαφος z ἴκρια); po drugih: ladjina rebra.