-
ἐπι-μαίνομαι d. m. ep. [aor. ἐπεμηνάμην] strastno (po)želim kaj ali koga τινί ali inf.
-
ἐπι-μαίομαι d. m. ep. [fut. ἐπιμάσσομαι, aor. ἐπεμα(σ)σάμην tudi v tm.] 1. (po)tipam, pošlatam νῶτα, (z)grabim κώπην, ošinem, ošvrknem konje z bičem μάστιγι ἵππους, preiščem ἕλκος, dotaknem se ῥάβδῳ; χείρ' t. j. χειρί udarim koga z oboroženo roko. 2. težim za čim, iščem česa, prizadevam si kaj doseči, pomikam se kam τινός.
-
ἐπι-μανθάνω povrhu ali pozneje se učim.
-
ἐπι-μαρτυρέω 1. pričam, potrdim NT. 2. = ἐπιμαρτύρομαι rotim koga τινὶ μὴ ποιεῖν τι.
-
ἐπιμαρτυρία, ἡ (po)klicanje za pričo θεῶν.
-
ἐπι-μαρτῡ́ρομαι med. 1. pokličem še koga za pričo (osob. bogove). 2. zaklinjam, rotim, živo prosim koga μὴ ποιεῖν τι.
-
ἐπι-μάρτυρος, ὁ ep. svedok, priča za kako stvar (samo o bogovih).
-
ἐπι-μάσσομαι gl. ἐπι-μαίομαι.
-
ἐπι-μαστίδιος 2 (μαστός) poet. še na materinih prsih, neodstavljen, sesajoč, βρέφος dojenec.
-
ἐπίμαστος 2 (ἐπι-μαίομαι) ep. dotaknjen, zamazan ἀλήτης.
-
ἐπιμαχέω (ἐπί-μαχος) pomagam komu v boju, branim z oboroženo roko τινί.
-
ἐπιμαχία, ἡ odbojna zveza (samo za obrambo).
-
ἐπί-μαχος 2 (μάχη) kar se lahko napade, naskoči ali osvoji, τὰ ἐπιμαχώτατα najslabejša mesta.
-
ἐπι-μείγνῡμι (ἐπι-μίγνυμι), med. ἐπι-μείγνῠμαι, vzpor. obl. ἐπι-μίσγω (-ομαι) 1. trans. primešam τινὶ ἡδονήν. 2. intr. (po)mešam se s kom, občujem, družim se s kom, prihajam h komu πρός, παρά τινα, spopadem se s kom τινί.
-
ἐπι-μειδάω, ἐπι-μειδιάω ep. nasmehnem se, posmehujem se, rogam se komu τινί.
-
ἐπιμειξία, ἐπιμιξία, ἡ, ion. -ίη (ἐπι-μείγνῡμι) mešanje, občevanje, družba πρός, παρά τινα, τινί.
-
ἐπιμέλεια, ἡ (ἐπιμελής) 1. skrb, skrbnost, pozornost, pazljivost περί τινος, τινός, ἔργων previdno ravnanje, ἐπιμέλεια ἔνι τινί nekdo je sposoben, skrbeti za kaj, ἐπιμέλειαν ποιοῦμαι, ἔχω (περί) τινος skrbim za kaj, mislim na kaj, οὐδεμίαν ἐπιμέλειαν ποιοῦμαί τινος popolnoma zanemarjam; ἐπιμέλεια αὐτῶν ἔσται skrbeli (brigali se) bodo za nje; ἐπιμελείᾳ, κατ' ἐπιμέλειαν skrbno, premišljeno, nalašč; posebno: a) vnema, prizadevanje, vežbanje, vaja ἀρετῆς, ταύτης ἐπιμελείας οὔσης περὶ ἀρετῆς ker si toliko prizadevajo za čednost; b) vzgoja, izobrazba τῆς ψυχῆς, znanje, umetnost διδάσκω; c) spoštovanje, pozornost, pazljivost φίλων; ἐπιμελείας τυγχάνω dam si postreči NT, ὑπό τινος spominja se me kdo po smrti. 2. oskrbovanje, uprava, ἡ κατὰ γῆν nadvlada (hegemonija) na suhem.
-
ἐπι-μελέομαι, ἐπι-μέλομαι d. p. [fut. ἐπιμελήσομαι, aor. ἐπεμελήθην, pf. ἐπιμεμέλημαι] 1. a) imam skrb za, skrbim za, brigam se za τινός, ὑπέρ, περί τινος, ὅπως, ὡς, acc. c. inf., τῶν ἄλλων naredim, odredim vse ostalo, πᾶσαν ἐπιμέλειαν skrbim z vso skrbjo, τὰ τοιαῦτα πάντα ἐπεμέλετο spomnil se ga je v vseh takih rečeh; b) trans. preskrbim, pripravim τί. 2. a) načelujem, nadzorujem, opravljam, oskrbujem τῆς πόλεως; b) skrbno gojim, mar mi je kaj, zanimam se za, urim se v, brigam se za ἀρετῆς, μαντικῆς.
-
ἐπιμελής 2 (ἐπι-μέλομαι) 1. ki ima skrb, skrben, skrbeč, skrbljiv, vnet, marljiv τινός, περί τι. 2. kar dela skrb; ἐπιμελές μοί ἐστί (γίγνεταί) τι ali τινος na srcu mi je, zanima me, vzamem si k srcu, nekaj vzbuja mojo pozornost, skrbi me kaj, osupnem Κύρῳ ἐπιμελὲς ἐγένετο, τὰ Κροῖσος εἶπεν; ἐπιμελὲς ποιοῦμαι εἰδέναι brigam se, trudim se; subst. τὸ ἐπιμελές skrb. – adv. ἐπιμελῶς skrbno.
-
ἐπιμελητής, ὁ varih, oskrbnik, upravitelj, nadzornik, predstojnik, τῶν προσόδων blagajnik.