Franja

ἐπι-χρῑ́ω ep. na-, pomažem, (po)mazilim; med. mazilim se, namažem se, τινί s čim.

ἐπι-ψαύω ep. ion. poet. rahlo se dotikam, rahlo prijemam; pren. na kratko omenjam τινός; πραπίδεσσι umevam, (ob)čutim, ὀλίγον περ le količkaj.

ἐπι-ψηφίζω 1. act. storim, zahtevam, dovolim, da kdo o čem glasuje τινά, dam na glasovanje, ἐς τὴν ἐκκλησίαν dam v skupščini na glasovanje, τινί dam komu svoj glas, glasujem za koga, komu v prid. 2. med. o glasovanjem sklepam, potrjujem, odobravam, glasujem.

ἐπ-οικοδομέω 1. (se)zidam, zgradim, na čem ἐπί τινι, ἐπί τινος, τινί NT. 2. pozidam, zgradim, popravljam, τεῖχος; pren. vzpodbujam (v veri) ἐμαυτὸν τῇ πίστει NT.

ἐπ-οίχομαι med. ep. 1. a) prihajam, pristopam h komu, grem med μνηστῆρας, bližam se komu, obrnem se na koga (s prošnjo) τινά; b) lotim se koga, napadem οὐρῆας, Κύπριν, skočim na ἴκρια νηῶν; c) hodim ob čem semtertja ἱστόν; d) obhodim, prehodim, pregledujem στίχας, πάντας, πάντῃ, letam kam κῆλα θεοῖο. 2. opravljam, delam, ἔργον grem na delo, δόρπον nad večerjo (večerjo pripravljat).

ἐπ-οκέλλω [aor. ἐπώκειλα] 1. trans. tiram (ladjo) na suho, vržem na breg, storim, da se ladja razbije. 2. intr. obsedim na pečini, zadenem na pečino, razbijem se κατά τι.

ἕπομαι [Et. kor. seqw, lat. sequor, socius iz soqwjos; gršk. še ἀοσσέω. – Obl. impf. εἱπόμην, fut. ἕψομαι, aor. ἑσπόμην (σπῶμαι, σποίμην, σποῦ, σπέσθαι, σπόμενος); ep. pr. imper. 2 sg. ἕπεο, ἕπευ, impf. ἑπόμην, aor. 2 ind. ἕσπεο, cj. ἕσπωμαι, opt. ἑσποίμην, inf. ἑσπέσθαι, imper. ἑσπέσθω, pt. ἑσπόμενος, imper. 2 sg. σπεῖο]. 1. a) grem za kom, sledim koga (komu) τινί, ἐπί τινος, ἐπί, μετά τινι; b) grem s kom (na vojno), spremljam koga τινί, μετά τινος, ἅμα, σύν τινι, τρυφάλεια ἕσπετο χειρί čelada je šla za roko, je ostala v roki, ἡ ἔπαλξις ἕσπετο predprsje se je zrušilo ž njim vred, πέσε ἑσπόμενος δουρί zgrudil se je zaeno s kopjem, ὅσσα ἔοικε ἐπὶ παιδὸς ἕπεσθαι kolikor se mora dati ljubljeni hčerki za doto, οἱ ἑπόμενοι spremljevalci, spremstvo, potomci; ἕπεο προτέρω pridi bliže; c) grem za kom, zasledujem koga, pritiskam na, preganjam τινί; d) morem slediti, grem s kom v stop, dohajam ἵπποις, λόγῳ umevam. 2. a) pokoren sem, sem poslušen, vdam se κακοῖς, ravnam se po kom, ujemam se γούνατα; b) sledim, nastanem iz česa τῇ ἀχαριστίᾳ ἡ ἀναισχυντία; c) doletim koga, pripadem komu νίκη, ἄτη, κῦδος, τιμή.

ἐπ-όμνῡμι, ἐπ-ομνύω [fut. ἐπομοῦμαι, aor. ἐπώμοσα tudi v tmezi] 1. act. a) prisegam na kaj, pri čem, τὴν φιλίαν pri svojem prijateljstvu, ἥλιον pri solncu, ἐπίορκον krivo prisegam, θεούς pri bogovih, rotim se pri bogovih, s prisego zatrjujem; b) povrhu še prisegam ὅτι. 2. med. ugotavljam pod prisego, zaklinjam se pri ἐπί, κατά τινος, τινά.

ἐπ-ομφάλιος 2 (ὀμφαλός) ep. na popku, na grbi.

ἐπ-οπτάω ep. pečem, pražim na ognju τί.

ἐπ-οπτεύω [impf. iter. ἐποπτεύεσκε] gledam na kaj, pogledam koga, ogledujem, opazujem (natančno), nadzorujem, vidim NT.

ἐπ-όπτης, ου, ὁ gledalec, opazovalec, paznik, svedok, nadzornik, NT priča, očividec, ἐπόπτης γίγνομαι vidim sam na lastne oči.

ἐπ-όρνῡμι, -νύω [aor. ἐπῶρσα, (v tmezi ὦρσεν ἔπι), opt. ἐπόρσειεν, imper. ἔπορσον, aor. med. ἐπῶρτο] ep. 1. act. a) vzbujam, obujam, vnemam μένος; b) dvignem, pošiljam komu kaj ὀιζύν, ἦμαρ, ὕπνον; gonim, ščuvam, pošiljam koga na koga τινά, τινά τινι. 2. med. vzdignem se proti komu, planem iz, pridrevim, napadem.

ἐπ-ορούω [aor. ἐπόρουσα] ep. drevim nad koga, zaženem se, zapodim se, navalim, udarim abs. in τινί, ἅρμα skočim na voz, ὕπνος ἐπόρουσε spanec ga je prevzel.

ἐπ-ουράνιος 3 in 2 na nebu, nebeški, οἱ ἐπουράνιοι = θεοί, τὰ ἐπουράνια nebo, stvari (prikazni) na nebu, nebeški darovi NT.

ἐπ-οχέομαι pass. s fut. med. vozim se, jašem na τινί.

ἔποχος 2 (ἐπ-έχω) sedeč, jahajoč na čem, λόγος μανίας ἔποχος od blaznosti vdihnjen, blazen; abs. trdno sedeč v sedlu, kdor zna dobro jahati.

ἐπ-ωτίδες, αἱ (οὖς) grede (tramovi) na bojnih ladjah, ki so štrlele (kakor ušesa) z obeh strani ladjinega kljuna; služile so za napad in v obrambo; nanje so tudi obešali sidra.

ἔρᾱζε [Et. od ἔρᾱ, zemlja, nem. Er-de (got. air-ta, stvn. ero)] adv. ep. na zemljo, na tla, k zemlji.

ἐργάζομαι d. m. (ἔργον) [augm. ἠργ- in εἰργ-, redupl. εἰργ-; fut. ἐργάσομαι, aor. ἠργασάμην, pf. εἴργασμαι, aor. pass. ἠργάσθην, fut. pass. ἐργασθήσομαι, adi. verb. ἐργαστέος; ion. brez augm. in redupl.] 1. intr. delam, pos. delam na polju; počnem kaj, ἔν τινι gospodarim NT, οἱ ἐργαζόμενοι, (poljski) delavci, težaki, ἐργαζόμενος σώματι z delom svojih rok, ἐργαζόμεναι ἠρίστων zajtrkovale so med delom, ἐργασάμεναι ἐδείπνουν obedovale so po končanem delu. 2. trans. a) izdelujem, napravljam τεῖχος, εἰκόνας, izvršujem, delam, storim κλυτὰ ἔργα, κακά, ἔργον καλόν storim dobro delo NT, ἁμαρτίαν grešim NT, ἱερά opravljam sveto službo NT, ἐργαζόμενοι τὴν ἀνομίαν hudodelniki NT; pass. τὰ πρόσθεν ἐργασμένα Πέρσῃσιν kar so Perzijani storili prej, θώρακες εὖ εἰργασμένοι dobro izdelani oklepi, κακόν μοι εἴργασται slabo sem izvršil svojo nalogo; b) obdelujem γῆν, χώραν, kujem χρυσόν, bavim se τέχνην; θάλατταν vozim se po morju NT; λίθοι εἰργασμένοι obdelani, sklesani kamni; c) povzročim, napravim πημονάς; d) pridelam, zaslužim χρήματα, ἐπιτήδεια, τὴν βρῶσιν trudim se za jed NT; e) naredim, storim, prizadenem komu kaj (dobrega ali slabega) τινά τι.