-
Ἠλύσιον πεδίον, τό Elizijska poljana, raj, pri Grkih: prebivališče blaženih v podzemlju.
-
ἧμα, ατος, τό (ἵημι) ep. metanje, met, lučaj.
-
ἦμαρ, ατος, τό [Et. idevr. āmōr] ep. poet. dan, αἴσιμον dan smrti, δούλιον dan sužnosti, ἐλεύθερον dan prostosti, χειμέριον zimski dan, ὀπωρινόν jesenski dan, νόστιμον dan povratka, κατ' ἦμαρ ἀεί vsak dan, dan na dan (= αἰέν ἐπ' ἤματι), κατ' ἦμαρ νῦν danes, τὸ κατ' ἦμαρ vsakdanje.
-
ἡμερολόγιον, τό računanje dni, koledar.
-
ἡμι-δαρεικόν, τό pol darejka (okr. 12 K).
-
ἡμι-μέδιμνον, τό pol medimna (mernika) = 26 litrov.
-
ἡμι-μναῖον, τό pol mine (okr. 50 K).
-
ἡμι-πέλεκκον, τό ep. polsekira, ki je imela samo eno rez, sekirica.
-
ἡμί-πλεθρον, τό pol pletra (15 m).
-
ἡμι-πλίνθιον, τό (πλίνθος) ion. polopeka (katere širina je znašala polovico dolžine).
-
ἥμισυς 3 [nom. ἥμισυς, ἡμίσεια, ion. ἡμι-σέα, ἥμισυ, gen. ἡμίσεος, NT ἡμίσους, ἡμισείας; nom. pl. ἡμίσεις, ion. ἡμίσεες; ἡμίσειαι, ἡμίσεα, NT ἡμίση; gen. ἡμίσεων, acc. ἡμίσεις, ion. ἡμίσεας, ἡμισείας in ἡμισέας] pol, polovica, napol 1. adi. ἡμίσεες λαοί polovica mož, ἡμίσει ἐν χρόνῳ v pol časa, za polovico prej. 2. subst. z gen. part. a) ὁ ἡμισυς τοῦ χρόνου, τοῦ ἀριθμοῦ, οἱ ἡμίσεις τῶν ἄρτων, ἡ ἡμίσεια τῆς γῆς, οἱ ἡμίσεες τοῦ στρατοῦ polovica; b) pravi subst. ἡ ἡμίσεια (sc. μοῖρα), τὸ ἥμισυ, τὰ ἡμίσεα polovica τῆς τιμῆς, ἐνάρων, ἀρετῆς, ἄρτων ἡμίσεα pol hleba.
-
ἡμι-τάλαντον, τό pol talenta, τρία ἡμιτάλαντα = 1 1/2 talenta, τρίτον 2 1/2, τέταρτον ἡμιτάλαντον 3 1/2 talenta.
-
ἡμί-τομος 2 (τέμνω) črez pol presekan, τὸ ἡμίτομον polovica.
-
ἡμιωβολιαῖος 3 τὸ μέγεθος enak polovici obola, pol obola vreden.
-
ἡμι-ωβόλιον, τό pol obola (okr. 8 h).
-
ἡμι-ώριον, τό ἡμί-ωρον, τό (ὥρα) pol ure NT.
-
ἡνιοποιεῖον, τό remenarnica.
-
ἧπαρ, ατος, τό [Et. lat. iecur] jetra, srce.
-
ἤπιος 3 in 2 (ἠπάομαι krpam, zdravim) 1. mil, pohleven, blag, prijazen, dobrotljiv, milosten, τινί komu, ἤπια οἶδα naklonjen sem komu, prijatelj sem komu, τὸ πνῖγος ἠπιώτερον γέγονεν vročina je ponehala, πρὸς τὸ ἠπιώτερον καθίστημι ublažim, potolažim. 2. nežen, olajšujoč, hladilen φύλλα, φάρμακα. – adv. ἠπίως prijazno, tiho.
-
Ἡρακλῆς, λέους, ὁ [κλεῖ, κλέα (κλῆ), Ἡράκλείς, ep. -κλῆος, -κλῆι, -κλῆα, ion. -κλέης, -κλέος, -κλέι, poet. -κλέει, voc. Ἡράκλεες] Zevsov in Alkmenin sin, rojen v Tebah – Ἡράκλειαι (ion. Ἡράκλεαι) στῆλαι Heraklejevi stebri (Gibraltar). – τὸ Ἡράκλειον Heraklovo svetišče. – Ἡρακλείδης, ὁ Heraklov potomec; adi. Ἡράκλειος 3, ion. -ήιος 3, ep. ήειος 3.