Franja

ἐναντιολογία, ἡ protislovje, nasprotje.

ἐναντιόομαι pass. [s fut. med. ἐναντιώσομαι, pf. ἠναντίωμαι] 1. protivim se, upiram se, nasprotujem τινί τι (τινός), πρός τινα, μὴ οὐχὶ εἶναι oporekam, ugovarjam τινί, μηδὲν ποιεῖν oviram, branim komu kaj storiti, ravnam nasproti. 2. vejem nasproti (o vetru).

ἐναντίος 3 1. o prostoru: nasproti stoječ ali ležeč, nasproten; pri glagolih ἔρχομαι, ἧμαι, ὁρμάομαι, ἐλαύνω se sloveni z 'nasproti', ἐναντίη ἤλυθε nasproti je prišla, οὔπω φαίνετ' ἐναντίη ni se prikazala očitno (z obličja v obličje), ἐπὶ τοὐναντίον ἕλκω vlečem na nasprotno stran. 2. sovražno: nasproten, protiven, sovražen τινός, τινί, pri glagolih stoji pogosto mesto adv.: ἐναντίοι ἔσταν Ἀχαιῶν so stali ali stopili nasproti Ahajcem, τὸ ἐναντίον στρατόπεδον sovražni tabor, ἄνεμος neugoden, nasproten veter, τἀναντία ποιῶ τινα ἤ ravnam s kom drugače nego, τἀναντία στρέφω obrnem se (na nasprotno stran), vrnem se. 3. subst. ὁ ἐναντίος nasprotnik, sovražnik, τὰ ἐναντία nasprotje, nasprotna stvar; πᾶν τὸ ἐναντιώτατον ravno (povsem) nasprotno. 4. adv. a) (τὸ) ἐναντίον, (τὰ) ἐναντία, τοὐναντίον, τἀναντία nasproti, vpričo koga, pred kom τινός, τινί; ἐναντίον ἔρχομαι pridem nasproti, ἐναντίον ἐμεῖο ἵστασο stopi meni nasproti, ὁράω ἐναντίον εἰς ὦπα gledam naravnost v obraz; b) ἐκ τοῦ ἐναντίου od nasprotne strani, na nasprotni strani, nasproti τινός, τινί; οἱ ἐκ τοῦ ἐναντίου nasproti stoječi; ἐξ ἐναντίας, ion. -ίης nasproti, od nasprotne strani; NT ὁ ἐξ ἐναντίας nasprotnik; c) ἐναντίως nasprotno, obratno, narobe.

ἐναντιότης, ητος, τό nasprotje, nasprotovanje, ugovor.

ἐναντίωμα, ατος zapreka, ovira, ugovor.

ἐναντίωσις, εως, ἡ ugovarjanje, nasprotovanje.

ἐν-απίημι ion. = ἐν-αφίημι postavljam, vtikam τὶ εἴς τι.

ἐν-αποδείκνυμαι med. ion. kažem se, baham se, odlikujem se, ἔν τινι med.

ἐν-αποθνῄσκω umiram pri (v) čem, na čem ἔν τινι.

ἐν-αποκλάω odlomim; pass. [plpf. ἐναπεκέκλαστο] odlomim se v, zalomim se.

ἐν-απόλλυμαι med. poginem pri čem.

ἐν-απονίζομαι med. ion. omivam, spiram si kaj v čem τὶ ἔν τινι.

ἐν-αποτίθεμαι med. nalagam si, devljem si v kaj.

ἐν-άπτω [pt. pf. ion. ἐναμμένος] 1. act. privezujem. 2. med. privezujem si, oblačim se, opravljam se, τί v kaj.

ἔναρα, τά ep. poet. v boju ugrabljeno orožje, bojni plen, bojna oprava (lat. spolia).

ἐνάργεια, ἡ jasnost, razumljivost.

ἐν-αργής 2 (ἀργός) očiten, viden, jasen, razločen. – adv. -ῶς, ion. -έως.

ἐν-αρηρώς, υῖα, ός (pt. pf. od ἐν-αραρίσκω) adi. ep. dobro nasajen, vtaknjen, pritrjen.

ἐνάρης, εος, ὁ ion. dvospolnik, hermafrodit.

ἐναρίζω (ἔναρα) ep. poet. [fut. ἐναρίξω, aor. ἐνάριξα] oropam koga bojne oprave, ubijem, umorim, zabodem; pren. νὺξ ἐναριζομένη potekajoča noč (= po solnčnih žarkih umorjena).