-
ἐμ-πικραίνομαι pass. ion. srdim se, hudujem se nad kom τινί.
-
ἐμ-πί(μ)πλημι [gl. πίμπλημι, impf. ἐνεπίμπλην, fut. ἐμπλήσω, aor. ἐνέπλησα, pf. ἐμπέπληκα, pass. pf. ἐμπέπλησμαι, aor. ἐνεπλήσθην, fut. ἐμπλησθήσομαι; ep. imp. pr. ἐμπίπληθι, inf. aor. pass. ἐνιπλησθῆναι, aor. med. ἔμπλητο, -πληντο, ion. 3 sg. pr. ἐμπιπλέει] 1. act. iz-, napolnim, τί τινος kaj s čim; pren. nasitim, zadovoljim, zadostim, izpolnim, γνώμην pričakovanje, navdam koga s čim. 2. pass. in med. napolnim sebi ψυκτῆρα, νηδύν, nasitim se τινός, napolnim se, τινός s čim, ἐνεπλήσθην αἰδοῦς sem poln boječnosti ἐμπλήσατο μένεος ἀγρίου θυμόν silno se je razsrdil; utrudim se, υἷος ὀφθαλμοῖς do sitega se nagledam; s pt. naveličam se kaj delati, ἐνεπλήσθη θηρῶν hodil je na lov do sitega, οὐκ ἐνεπίμπλασο ὑπισχνούμενος nisi mogel zadosti obljubiti, μισῶν οὔποτ' ἐμπλησθήσομαι nikoli ne bom zadosti sovražil.
-
ἐμ-πί(μ)πρημι, ἐμπιπράω [impf. ἐνεπίμπρην, (3 pl. -πρᾰσαν) in -πίπρων, fut. ἐμπρήσω itd.; (gl. πίμπρημι) ep. pr. ἐμπρήθω, ἐνιπρήθω, fut. ἐνιπρήσω, aor. ἔμπρησα, inf. ἐνιπρῆσαι] zažgem, palim, sežgem, o vetru: piham v, napenjam ἱστίον.
-
ἐμ-πῑ́νω hlastno pijem, vlivam vase τινός.
-
ἐμ-πῑ́πτω [gl. πίπτω, aor. ep. ἔμπεσον] poet. ἐμπίτνω 1. a) padem v, na τινι, εἴς τι, ἐπί τι, ἔν τινι; b) padem na kaj, napadem, privršim (o vetru), vderem, pridrevim, planem v ὑσμίνῃ, προμάχοις, prederem αὐχένι ἰός. 2. pren. a) vpadem, napadem, zgrabim (o bolezni) εἴς τι, zadenem κακὸν οἴκῳ; b) zabredem, zaidem εἰς ἄτας, εἰς ἀνάγκας, λήθη πολλοῖς εἰς τὴν διάνοιαν pozabljivost se pojavi pri spominu mnogih, ἀθυμία ἐμπίπτει μοι malodušnost se me loti, ἔννοιά μοι ἐμπίπτει pride mi na um (misel), ἔπος θυμῷ spomnim se, λόγος ἐμπέπτωκέ μοι slišal sem novico; c) pridem na kaj (v govoru), ἐπειδάν τι τῶν Φιλίππου ἐμπέσῃ ako se kaj omeni, kar se tiče Filipa; d) loti se, obide, zgrabi me kaj δέος, χόλος, φόβος ἐς τὸ στρατόπεδον.
-
ἐμπίς, ίδος, ἡ komar, mušica.
-
ἐμ-πίτνω gl. ἐμ-πίπτω.
-
ἐμ-πλάσσω ion. [fut. ἐμπλάσω] vtisnem, prevlečem, zavijem v ἔν τινι.
-
ἔμ-πλειος ep. = ἔμ-πλεος.
-
ἐμ-πλέκω [pf. pass. ἐμπέπλεγμαι, pt. aor. pass. ἐμπλακείς] vpletam, spletam, zapletam, zamotavam; pass. zapletam se, zapleten sem v τινί NT.
-
ἔμ-πλεος 3, at. ἔμπλεως, ων, ep. ἔμπλειος in ἐνιπλειος napolnjen, poln česa τινός.
-
ἐμ-πλέω ion, -πλώω [fut. -πλεύσομαι, aor. ἐνέπλευσα] vozim se v, na, po, jadram, veslam, plovem po; οἱ ἐμπλέοντες ljudje (moštvo) na ladji.
-
ἐμπλήγδην adv. (ἐμ-πλήσσω) ep. na slepo (srečo), nepremišljeno, brez premisleka.
-
ἔμπληκτος 2 (ἐμ-πλήσσω) 1. zbegan, presenečen, pobit, osupel. 2. nepremišljen, nespameten, omahljiv, nestanoviten. – adv. -πλήκτως, τὸ ἐμπλήκτως ὀξύ brezumna naglica.
-
ἔμ-πλην adv. (πέλας) ep. blizu τινός.
-
ἐμ-πλήσατο, ἔμ-πλη(ν)το gl. ἐμ-πίμπλημι.
-
ἐμ-πλήσσω ep., ion. ἐνι-πλήσσω padem na, v, zabredem, zaidem v kaj τινί.
-
ἐμπλοκή, ἡ (ἐμ-πλέκω) spletanje, vpletanje NT.
-
ἐμπνέω, ion. ἐμ-πνείω [aor. ἐνέπνευσα, ep. ἔμπνευσα; med. ἔμπνῡτο, pass. ἐμπνύνθη] 1. diham v, piham na, puham (o konju) μεταφρένῳ. 2. vdahnem komu kaj, navdihnem, navdam koga τινί τι, inf. 3. diham, živim βραχὺν βίοτον; pass. zavem se, okrevam. 4. ἀπειλῆς καὶ φόνου drhtim (grožnje in moritve) NT.
-
ἔμ-πνοος, skrč. ἔμπνους 2 ki še diha, živi, ἔμπνοός εἰμι sem še živ, diham.