-
ἀν-υπέρβλητος 2 (ὑπερ-βάλλω) nepremagljiv, nedobiten.
-
ἀν-υπεύθῡνος 2 neodgovoren, neomejen.
-
ἀν-υπόδητος 2 (ὑπο-δέω) neobut, bos.
-
ἀν-υπόθετος 2 1. brez podlage. 2. brez pridržka (pogoja), brezpogojen, absolutističen, neomejen ἀρχή.
-
ἀν-υπόκριτος 2 (ὑπο-κρίνομαι) brez hinavstva, nehinavski, odkritosrčen, nepopačen, čist NT.
-
ἀν-ύποπτος 2 nesumen, nesumljiv.
-
ἀν-υπόστατος 2 (ὑπο-στῆναι) nepremagljiv, komur se ne more nihče upreti.
-
ἀν-υπότακτος 2 (ὑπο-τάσσω) nepodložen, samostalen, uporen, nepokoren NT.
-
ἀνύσιμος 2 (ἀνύω) uspešen, koristen; τὸ διὰ πάντων ἀνύσιμον uspeh, ki se kaže v vseh delih.
-
ἀν-ώδυνος 2 (ὀδύνη) poet. brez bolečin, brezbolesten.
-
ἀν-ώιστος 2 1. (οἴομαι) nenaden, nepričakovan. – adv. ἀνωιστί. 2. ion. = ἀν-οιστός, adi. verb. od ἀνα-φέρω.
-
ἀν-ώλεθρος 2 (ὄλεθρος) nerazrušen, neminljiv, večen.
-
ἀν-ώμᾰλος 2 (ὁμαλός) neraven, hrapav, neenak, raznovrsten.
-
ἀν-ώμοτος 2 (ὄμνῡμι) kdor ni prisegel, nezaprisežen.
-
ἀν-ώνῠμος 2 (ὄνομα) brezimen, neznan, neslaven.
-
ἄν-ωρος 2 (ὥρα) = ἄωρος negoden, prezgoden.
-
ἀν-ωφελής 2 (ὄφελος) nekoristen, malovreden, škodljiv.
-
ἀν-ωφέλητος 2 (ὠφελέω) brezkoristen τροφή, malopriden, izpriden τέκνα; brezploden, neobdelan γῆ.
-
ἄ-ξενος 2, ion. in poet. ἄ-ξεινος negostoljuben, pust, brezljuden – Ἄξεινος πόντος, pozneje Εὔξεινος π. Črno morje.
-
ἄ-ξεστος 2 (ξέω) poet. neobdelan, neotesan, hrapav.