Franja

δαΐζω (gl. δαίομαι) [fut. δαΐξω, aor. ἐδάιξα, pf. pass. pt. δεδαιγμένος, pt. aor. pass. δαϊχθείς] ep. poet. 1. (raz)režem, razsekam, (raz)delim, prebodem, razderem, raztrgam, ubijem, umorim; κόμην razmršim, razkuštram; mučim, ἦτορ δεδαϊγμένος smrtno ranjen. 2. δαϊζόμενος κατὰ θυμὸν διχθάδια neodločen, omahljiv, φρεσὶν ἔχων δεδαϊγμένον ἦτορ noseč v prsih od skrbi ranjeno srce; ἐδαΐζετο θυμός srce je razburjeno, vznemirjeno.

δαϊ-κτάμενος 3 (δαΐς, κτείνω) ep. v boju ubit ali umorjen.

δακρυόεις 3 (δάκρυον) ep. poet. 1. poln solz, solzen, jokajoč, prežalosten, δακρυόεν γελάσασα smehljaje se s solzami v očeh. 2. ki povzroča ali donaša solze πόλεμος.

δακρυ-πλώω ep. plavam v solzah.

δακρυρροέω poet. topim se v solzah, točim, prelivam solze.

δακρῡ́ω [δακρύσω itd.] 1. solzim se, jočem se, prelivam, točim solze, plakam; aor. zajokal, zaplakal sem, solze so se mi udrle; pf. pass. objokan sem, plavam v solzah, ὄσσε δεδάκρυνται oči so zasolzele. 2. objokujem, oplakujem τινά, τί.

δαμάζω, ep. δαμνάω, ep. poet. δάμνημι, δάμναμαι [Et. lat. domare, nem. zähmen (got. tamjan); gršk. še: δμητός, ἀδάματος, δμώς. – Obl. 2 s. med. δαμνᾷ, impf. 3 s. ep. δάμνα, fut. δαμάσω, δαμάω, 3 sg. δαμᾷ in δαμάᾳ, 3 pl. ep. δαμόωσιν, aor. ἐδάμασ(σ)α; med. 3 sg. cj. δαμάσσεται; pf. pass. δέδμημαι; plpf. 3 pl. δεδμήατο; aor. pass. ἐδαμάσθην, ἐδμήθην in ἐδάμην; 3 pl. δάμεν, cj. δαμήω, δαμείω, inf. δαμῆναι, δαμήμεναι] krotim 1. act. a) krotim, strahujem, udomačim, upregam v jarem; b) omožim (deklico s kom τινί); c) obvladam, uženem, premagam, podjarmim, ubijem, slabim, ugonobim, πληγῇσιν bičam, κισσός objemam, oklepam. 2. pass. a) ukrotijo me, podležem (ὑπό) τινι, ὑπό, ἔκ τινος premaga me kdo, pokoravam se; pf. podložen sem, pokoren sem, služim; b) dam se preprositi, vdam se prošnjam; c) oslabim (-eti). 3. med. = act. οἴνῳ φρένας omamim srce z vinom.

Δαμίη, ἡ božanstvo v Epidauru.

Δάνα, ἡ, τά mesto v Kapadokiji.

Δάρδᾰνος, ὁ sin Zevsa in Elektre, ustanovitelj Dardanije (Δαρδανίη, ἡ mesto v Mali Aziji), praded Trojancev; adi. Δαρδάνιος 3. – οἱ Δαρδανίωνες = οἱ Δαρδάνιοι; Δαρδανίδης, ὁ Dardanov sin oz. potomec: Prijam ali Ilos.

Δάρδᾱς, ατος, ὁ reka v Siriji.

Δασκύλειον, τό mesto v Bitiniji.

Δάτον, τό mesto v Trakiji.

Δαυλίς, ίδος, ἡ mesto v Fokidi; ἡ Δαυλία Davlija, preb. οἱ Δαύλιοι.

Δάφναι, αἱ Πηλούσιαι mesto v spodnjem Egiptu.

-δε enklit. sufiks 1. a) pri imenskih oblikah z acc. na vprašanje kam: ἅλαδε v morje, οἶκόνδε domov, εἰς ἅλαδε v morje, ἀγορήνδε k posvetovanju; b) οἴκαδε domov, Ἀθήναζε v Atene. 2. pri kazalnem zaimku: ὅδε, τοιόσδε, τοσόσδε, τοῖσδεσσι.

δεῖ³ impers. [δέῃ, δέοι, δεῖν, δέον, impf. ἔδει, fut. δεήσει, aor. ἐδέησε, ion. impf. ἔδεεν] 1. treba je, potrebno je, mora (sme) se; z nikalnico ne sme se, ni potrebno, οὐδὲν δέον dočim, ker, dasi ni (bilo) potrebno, τὸ δέον, τὰ δέοντα kar je potrebno, nujno, primerno, pravilno, dolžnost; εἰς τὸ δέον καθίσταμαι spravim v tir; δέον ἐστί NT = δεῖ. 2. δεῖ τινος manjka česa, nedostaja česa, potrebno je, πολλοῦ, ὀλίγου δεῖ mnogo (malo) manjka, da, δεῖ μοί τινος potrebujem česa; εἰδὼς ἡμᾶς δέον vem, da moramo; εἰς τὸ δέον po potrebi, o pravem času; οὐδὲν δέον brez potrebe. – adv. δεόντως kakor je potreba (prav).

δειγματίζω izpostavljam na ogled (v zgled), sramotim NT.

δείδω [Et. kor. dwei, bati se, lat. dīrus, gršk. še δειλός, δεινός, δέος. – Obl. fut. δείσομαι, aor. ἔδεισα, pf. s prez. pom. δέδοικα, δέδια, 1 pl. δέδιμεν, δεδίαμεν, 2 pl. δέδιτε, cj. δεδίῃ, -ωσι, pt. δεδιώς, plpf. ἐδέδισαν; ep. aor. ἔδδεισα, pf. δείδοικα, δείδια, imp. δείδιθι, inf. δειδίμεν, plpf. 3 sg. δείδιε, 3 pl. δείδισαν]. 1. intr. bojim se, strah, groza me je koga, česa; plašim se, v skrbeh sem, περί τινι, περί, ὑπέρ τινος za koga, kaj. 2. trans. bojim se, strah me je koga, spoštujem τινά, τί, θεούς; z inf. pomišljam se, obotavljam se; τὸ δεδιός strah.

δειμαίνω (δεῖμα) [samo prez, in impf.] bojim se, sem v strahu, v skrbeh, τί, τινά pred kom, περί, ἀμφί τινι, ὑπέρ τινος za koga.