Franja

ἀπο-λάμπω in med. ep. odsvitam se, odsevam, bliščim se.

ἀπο-λαύω [Et. iz kor. lāu, pridobiti; lat. lucrum (iz lutlom), slov. loviti, nem. Lohn (iz got. laun); gršk. še λεία, ληΐς plen. – Obl. fut. ἀπολαύσομαι, aor. -έλαυσα, pf. -λέλαυκα] uživam, imam korist, okoristim se od česa (s čim), obračam kaj v svojo korist τινός, τὶ (ἀπό) τινός.

ἀπο-λείπω (tudi v tmezi) I. act. 1. trans. a) puščam (za seboj), ne použijem, zapuščam (prazen prostor), ὡς πλέθρον v razdalji približno enega pletra; b) puščam na cedilu, opuščam, izgubljam βίον, ἀπολέλοιπέ με ἤδη βίοτος ἀνέλπιστος pustilo me je brez upanja. 2. intr. a) neham biti, manjkam, nimam, ὁ Νεῖλος … ἀπολείπων τὸ ῥέεθρον pojemajoč, τὶς ἀπολείπει τι τῆς ἀρετῆς treba mu je še vrline; b) zaostajam; pri števnikih in izrazih mere: malo manjka, da ne, malodane; ὀλίγου ἀπέλιπον ἐς Ἀθήνας ἀφικέσθαι malo je manjkalo, da nisem prišel, skoraj bi bil prišel v Atene; μικρὸν ἀπέλιπον διακόσιαι γενέσθαι bilo jih je malodane 200; ἀπὸ τεσσέρων πήχεων ἀπολείπουσα τρεῖς δακτύλους imelo je tri palce manj kot štiri vatle; c) odhajam, zapuščam (mesto, vojsko), ὅθεν ἀπέλιπες kjer si v govoru prenehal. II. pass. 1. zaostajam za kom τινός. 2. odstranjujem se, zapuščam koga, zgrešim kaj, zaidem od ἀληθείης, oropam se česa, ne dosežem česa, οὐκ ἀπολείπομαι zvesto se držim česa; NT ἀπολείπεταί τινας εἰσελθεῖν določeno je, pričakovati je da, ἀπολείπεται σαββατισμός prihranjen je dan počitka.

ἀπ-όλλῡμι, ἀπ-ολλύω [fut. ἀπολῶ, aor. ἀπώλεσα, pf. ἀπολώλεκα, plpf. ἀπωλωλέκειν, ion. praes. 3 pl. ἀπολλῦσι, fut. ἀπολέω; NT ἀπολέσω, aor. ep. ἀπόλεσσα – med. fut. ἀπολοῦμαι, aor. ἀπωλόμην, pl. 2 act. ἀπόλωλα, plpf. ἀπωλώλειν; aor. ep. ἀπόλοντο, opt. ἀπολοίατο, iter. ἀπολέσκετο] 1. act. a) pogubljam, uničujem, ubijam, (raz)rušim, οἱ ἀπολλύντες morilci; b) izgubljam, pridem ob kaj, ὑπό τινος po kom. 2. med. a) propadam, poginjam, umiram, žalostim se; b) izgubljam se, izginjam ὕδωρ; ἀπόλωλα po meni je.

ἀπολογέομαι d. m. (ἀπό-λογος) [avgm. ἀπελογ., pf. ἀπολελόγημαι (tudi v pas. pom.), adi. verb. ἀπολογητέον] 1. zagovarjam (opravičujem, branim) se; ὑπὲρ ἐμαυτοῦ, περί τινος radi česa, τινί, πρός τινα pri (pred) kom, τί s čim, ταῦτα, ὡς to omenim v zagovor svoje trditve, da, διαβολάς zavračam očitanja. 2. zagovarjam, branim koga ὑπέρ τινος.

ἀπολογία, ἡ obrana, zagovor, govor v obrano, ἀπολογίαν ποιοῦμαι branim se, zagovarjam se.

ἀπο-λογίζομαι d. m. 1. dajem račun, dajem odgovor, zagovarjam se, razlagam περί τινος. 2. naštevam.

ἀπο-λῡμαίνομαι d. m. ep. spiram s sebe nesnago, čistim se.

ἀπο-λύω I. act. 1. odrešim, odvežem, osvobodim τινά τινος, ἀπό τινος. 2. oprostim (pred sodiščem), τινὰ τῆς αἰτίης koga krivde, tudi z inf. μὴ ἀδικεῖν. 3. odpustim (vojake) οἴκαδε, razpustim ἐκκλησίαν NT, odslovim, ločim se od žene γυναῖκα, zapustim moža τὸν ἄνδρα NT. II. med. in pass. 1. oprostim se, osvobodim se, opravičim se, odstranim διαβολάς, αἰτίαν, πρός τινα pri kom. 2. ločim se od koga, rešim se, odidem NT; umrjem. 3. odkupim, τινὰ χρυσοῦ koga z zlatom. 4. razvijem se, razširim se (Arr.).

ἀπο-λωβάω poet. grdim, sramotim; pass. [aor. ἀπελωβήθην] zaidem v sramoto, onečastim se.

ἀπο-ματαΐζω ion. nedostojno se vedem; evfem. prdnem.

ἀπο-μάχομαι d. m. 1. borim se z višjega kraja ἀπό τινος. 2. upiram se τινί, odbijam τινά. 3. odklanjam, odvračam (z bojem) od sebe.

ἀπό-μαχος 2 (μάχη) nesposoben za boj, ne bojujoč se.

ἀπο-μεστόομαι pass. do vrha se napolnim.

ἀπο-μηνίω ep. neprestano (venomer) se srdim, hudujem nad kom τινί.

ἀπο-μιμνῄσκομαι d. p. [fut. ἀπομνήσομαι, aor. -εμνήσθην, ep. -εμνησάμην] spominjam se, ohranim v spominu τινί τι; χάριν τινί ne pozabim hvaležnosti do koga, spominjam se s hvaležnostjo koga.

ἀπο-μνημονεύω 1. (o)hranim v spominu, spominjam se, pomnim, τινί τι ne pozabim komu česa, τωὐτὸ οὔνομα ἀπεμνημόνευσεν τῷ παιδὶ θέσθαι v spomin na to je dal otroku isto ime. 2. pripovedujem (iz spomina), omenjam koga τί, τινά.

ἀπ-όμνῡμι, -νύω 1. prisegam, trdim pod prisego z inf. 2. pod prisego (u)tajim, prisežem, da nisem česa storil (oziroma nisem hotel storiti ali da se kaj ni zgodilo), τοὺς θεούς pri bogovih, κατὰ τῆς θυγατρός pri glavi svoje hčere.

ἀπο-μύσσω, at. -ττω [Et. lat. emungere, mucus (iz meuq-), hrv. mukljiv = vlažen] useknem, pren. prekanim, osleparim; med. useknem se.

(ἀπο-ναίω) ep. [defect., samo aor. ἀπένασσα, cj. ἀπονάσσωσι; med. ἀπενασσάμην] 1. act. (drugam) preselim, premestim, nazaj ali domov pošljem, peljem τινά. 2. med. izselim se, παῖδα iz-, preženem. 3. poet. aor. pass. ἀπενάσθην naselil sem se, τηλόσε πατρίδος pregnan sem bil daleč od domovine, πατρός zapustila sem očeta.