-
ἀν-έκλειπτος 2 (ἐκ-λείπω) neizčrpen, neusahljiv NT.
-
ἀν-έκπληκτος 2 (ἐκ-πλήσσω) neustrašen, brez strahu.
-
ἀν-έκφραστος 2 (ἐκ-φράζω) neizrečen, neizrekljiv.
-
ἀν-έλεγκτος 2 (ἐλέγχω) 1. nepreiskan. 2. kar se ne da ovreči, neovržen, neizpodbiten, utrjen, utemeljen.
-
ἀν-ελεήμων 2 ἀν-έλεος 2 neusmiljen NT.
-
ἀν-ελεύθερος 2 svobodnemu človeku neprimeren, hlapčevski, neplemenit, podel, skop, lakomen.
-
ἀν-έλπιστος 2 (ἐλπίζω) 1. nenaden, nepričakovan. 2. ne upajoč, brez upanja, obupen; βίοτος brezupen; τινός obupavajoč nad čim; ἀνέλπιστόν τινα καταστῆσαι vzeti komu vse upanje; πρὸς τὸ ἀνέλπιστον τραπέσθαι obupati; τὸ ἀνέλπιστον nepričakovana prikazen, obup. – adv. ἀνελπίστως ἔχω obupavam.
-
ἀ-νεμέσητος 2 (νεμεσάω) komur se ne more ali ne sme zameriti, brez graje, brez zamere, nespotekljiv.
-
ἀνεμόεις 2, ion. ἠνεμόεις (ἄνεμος) 1. vetroven, vetrovit, zračen. 2. hiter kakor veter φρόνημα.
-
ἀνεμο-σκεπής 2 (σκέπη) ep. veter odbijajoč, pred vetrom braneč.
-
ἀνεμο-τρεφής 2 (τρέφω) ep. vsled vetra naraščajoč, kipeč κῦμα, od vetra napet ali utrjen ἔγχος.
-
ἀν-εμπόδιστος 2 (ἐμ-ποδίζω) neoviran.
-
ἀνεμώλιος 2 (ἄνεμος) ep. vetroven, vetrn, ničev, zaman, brezuspešen, prazen; ἀνεμώλια βάζω govorim v veter (= prazno, puhlo).
-
ἀν-ένδεκτος 2 (ἐν-δέχομαι) nemogoč, nedopusten NT.
-
ἀν-εξέλεγκτος 2 (ἐξ-ελέγχω) nepreiskan, kar se ne da dokazati, nedokazan.
-
ἀν-εξερεύνητος 2 (ἐξ-ερευνάω) nedoumen, nezasledljiv, skrit NT.
-
ἀν-εξέταστος 2 (ἐξ-ετάζω) nepreiskan, neizprašan, βίοτος življenje brez preiskovanja.
-
ἀν-εξεύρετος 2 (ἐξ-ευρίσκω) kar se ne da izslediti, najti.
-
ἀνεξί-κακος 2 (ἀν-έχομαι) potrpežljiv NT.
-
ἀν-εξιχνίαστος 2 (ἴχνος) nedoumen, nezasledljiv NT.