-
ἴξαλος, ὁ [Et. kor. aig', skočiti, gl. ἴχνος] ep. pridevek divje koze, kozel, kozorog; po drugi razlagi: okreten, hiter.
-
ἱππο-βᾱ́μων 2, gen. ονος (βαίνω) hiter kakor konj, jezdeč na konju.
-
καρπάλιμος 2 ep. hiter, uren, jadrn.
-
κοῦφος 3 1. a) lahek πούς, ne težeč, ἐσθῆτες, ὅπλα, ne obtežen, lahko oborožen; b) hiter, uren, okreten πρὸς τὸν δρόμον; c) lahkomiseln, nestanoviten ἀφροσύνη. 2. majhen, neznaten, prazen σκιά, ničev ἐλπίς, miren, rahel πνεύματα. – adv. κούφως lahko, ἐσκευασμένος lahko oborožen, φέρω κούφως συμφοράς; comp. κουφότερον lažjega srca.
-
κραιπνός 3, adv. κραιπνῶς in κραιπνά (gl. καρπάλιμος) 1. deroč. 2. hiter, uren, nagel, silen νόος.
-
λαιψηρός 3 ep. hiter, uren, skočen, brzonog. – adv. λαιψηρά.
-
ὀξυλαβέω (λαβεῖν) sem hiter, uren, hitro pograbim priliko.
-
ὀξύς 3 (gl. ἀκαχμένος) 1. oster, šilast, koničast ξίφος, δόρυ, λίθος bodeč; strm κορυφή. 2. o bolečini: boleč, skeleč, bridek ἄχος, ὀδύναι, μελεδῶναι. 3. o glasu: jasen, glasen, zveneč φθόγγος, κωκύματα, ἀυτή. 4. o svetlobi: svetel, bliščeč αὐγή. 5. o okusu: kisel, grenek, rezek, trpek οἶνος. 6. θυμός: nagel, jezen, uren, hiter, silen, strasten, živahen, predrzen, bistroumen ἐπινοῆσαι. – adv. ὀξύ, ὀξέα, ὀξέως ostro, bistro, natančno δέρκομαι, ὁράω, glasno βοάω, hitro, strastno, iznenada, bistroumno.
-
ὀ-τρηρός 3 (gl. τρέω) okreten, uren, hiter, nagel.
-
ποδ-ήνεμος 2 (ἄνεμος) ep. hiter kakor veter, brzonog.
-
πολύ-σκαρθμος 2 (σκαίρω) ep. ki krepko skoči, skokonog, hiter, uren.
-
ποτηνός 3 (ποτάομαι) krilat, hiter.
-
πτηνός 3 in 2, dor. πτᾱνός (πέτομαι) 1. a) krilat, perotast, leteč, θῆραι lov na ptice, τὰ πτηνά ptice; b) goden (o mladih ptičih). 2. pren. (u)bežen, plah, uren, hiter, nagel.
-
ῥαδινός 3 in 2 [Et. iz kor. wrād, vzdigovati se, rasti; lat. radix, īcis, rāmus (iz wrād-mo-s), radius; nem. Wurz, Wurzel, Gewürz, würzen; gršk. ῥίζα iz ϝριδjα, wredja, lesb. βρίσδα] 1. šibek, vitek, nežen. 2. gibčen, gibljiv, hiter, uren.
-
σοβαρός 3 1. hiter, uren, silen. 2. a) odličen, plemenit, sijajen; b) prevzeten, ošaben, ohol, ponosen.
-
σπέρχω [Et. iz sper-g'h-, kor. sp(h)er, napetost. – Obl. aor. pass. ἐσπέρχθην, ep. ion. 3 pl. opt. pr. pass. σπερχοίατο]. 1. act. pritiskam, gonim, tiram, podim. 2. intr. pass. a) hitro se premikam, hitim, (pri)drevim, (pri)vihram, ἐρετμοῖς hitro veslam; b) jezim (srdim) se nad kom τινί; pt. σπερχόμενος, σπερχθείς nagel, hiter, srdit.
-
σπουδαῖος 3 (σπουδή) [comp. σπουδαιότερος, sup. -ότατος, Her. -έστερος, -έστατος] 1. a) uren, nagel, hiter, prizadeven, delaven, marljiv, vrl, izvrsten; b) pravičen, častivreden, čislan, cenjen. 2. a) resen, varen, pomemben, imeniten, popoln; b) dragocen, drag, εἰς ὄψιν pogleda vreden.
-
σύν-τονος 2 (συν-τείνω) 1. napet, nategnjen, συντόνῳ χερί z urno roko, δράμημα uren (hiter) tek; močen, silen αὐλῶν πνεῦμα; strog, hud, skrajnji πενία. 2. vnet, marljiv, prizadeven ἔρως. – adv. συντόνως βλέπω napeto, pozorno; σύντονα (ἕλκω) spretno, pripravno.
-
ταχινός 3 hiter, uren.
-
ταχύς, εῖα, ύ [Et. iz θαχύς dhn̥ghús-. – comp. θᾱ́σσων, θᾱ́ττων ταχίων τάχιον, ion. ταχύτερος 3, sup. τάχιστος 3] uren, hiter, nagel, ročen, okreten, πόδας brzonog, ταχίστη ὁδός najkrajša pot, τὸ τάχιστον najhitrejši del vojske. – adv. 1. ταχύ, ταχέως brzo, urno, hitro, jadrno, ročno, takoj, precej, pri tej priči; comp. θᾶττον hitreje, preje, rajši, prav hitro; sup. τάχιστα najhitreje, prej ko mogoče; v zvezi z ἐπεί, ἐπειδή, ἐπάν, ὡς, ἤν = čim prej, kar najhitreje, brž ko. 2. διὰ ταχέων urno, τὴν ταχίστην (tudi s ὁδόν) zelo hitro, čim prej. 3. τάχα a) hitro, brzo, kmalu; b) morda, pač.