-
φύξιμος 2 (φεύγω) 1. kamor lahko bežimo, τὸ φύξιμον pribežališče, zavetje. 2. kdor more komu ubežati τινά.
-
φῡσί-ζοος 2 (φύω, ζειά) ki žito rodi, žitoroden αἶα, γῆ.
-
φυτάλμιος 2 (φυτόν) ki kaj rodi (naredi, povzroči), ἀλαῶν ὀμμάτων ἆρα καὶ ἦσθα φυτάλμιος ali si slepoto sam zagrešil, zakrivil? drugi: ali si se slep rodil?
-
φωσ-φόρος 2 (φέρω) ki prinaša svetlobo, razsvetljujoč; subst. ὁ (sc. ἀστήρ) danica NT.
-
χᾱλ-αργός 2 (χηλή, ἀργός) poet. brzonog, hitrih nog.
-
χαλί-φρων 2 (χαλάω, φρήν) ep. lahkomiseln, slaboumen, prismojen.
-
χαλκεό-γομφος 2 (γόμφος) z bronastimi žreblji zbit, okovan δῶμα.
-
χαλκεό-κρᾱνος 2 (κρανίον) poet. z bronasto konico (ostjo).
-
χαλκεό-φωνος 2 (φωνή) ep. z bronastim, močno donečim glasom.
-
χαλκ-ήλατος 2 (ἐλαύνω) iz brona kovan.
-
χαλκ-ήρης 2 (ἀραρίσκω) ep. z bronom okovan, kovan, bronast.
-
χαλκί-οικος 2 v bronasti hiši (templju) prebivajoč; Atenin pridevek v Sparti.
-
χαλκο-βαρής 2 (βάρος) s pos. fem. χαλκο-βάρεια z bronom obložen, bronast.
-
χαλκο-βατής 2 (βαίνω) ep. z bronastim pragom.
-
χαλκό-δετος 2 (δέω) poet. z bronastimi pločami obložen ali okovan.
-
χαλκο-πάρῃος 2 ep. (παρειά) z bronastim licem κυνέη.
-
χαλκό-πλευρος 2 (πλευρά) poet. z bronastimi stranmi (stenami), bronast.
-
χαλκό-πληκτος 2 (πλήσσω) poet. iz brona kovan.
-
χαλκό-πυλος 2 (πύλη) ion. z bronastimi vrati.
-
χαλκό-στομος 2 (στόμα) poet. z bronastimi usti.