-
ὑποκριτικός 3 ki se tiče (zadeva) igralca, ἡ ὑποκριτική igralska umetnost.
-
ὑπο-κρύπτω 1. act. in pass. skrivam pod kaj, pokrivam τινί. 2. med. skrivam se ali svoje stvari.
-
ὑπο-κύομαι med. ep. obrejim se, zanosim, spočnem.
-
ὑπο-κύπτω ion. sklonim se, pripogibam se pred kom τινί; pren. podvržem se, sem podložen τινί.
-
ὑπολευκαίνομαι pass. ep. postajam spodaj bel, belim se.
-
ὑπο-λογίζομαι med. [adi. verb. ὑπολογιστέον] upoštevam, jemljem v poštev, uvažujem kaj, oziram se na kaj, mislim na τί.
-
ὑπό-λογος1 2 (λόγος) kar pride v poštev, kar se upošteva, na kar se gleda, ὑπόλογόν τι ποιοῦμαι gledam, oziram se na kaj.
-
ὑπο-λύω [gl. λύω, ep. aor. 2 med. 3 pl. ὑπέλυντο] 1. act. (spodaj) odvežem, odrešim, osvobodim, oprostim; pass. a) izpregam ἵππους; b) sezuvam (črevlje) τινά; c) γυῖα storim, da kolena klecnejo, da se kolena šibe, ohromim (omrtvim) ude, μένος slabim. 2. med. a) osvobojam, odrešujem, opraščam skrivaj, τινά τινος koga česa; b) odvezujem, sezuvam si črevlje; c) γυῖα ὑπέλυντο kolena omagajo, oslabe, se šibé, klecnejo.
-
ὑπο-μείγνῡμι (-μίγνυμι) skrivaj se približujem kakemu kraju, skrivaj prihajam kam τινί.
-
ὑπο-μένω 1. a) (za)ostanem ἔν τινι, οἱ ὑπομένοντες ki so ostali (= ki niso zbežali); τὸ ὑπομένον preostanek; ostanem na svojem mestu, vztrajam, ostanem pri življenju Her. 4, 149; ἐν ὁδῷ mudim se na potu; b) čakam, počakam, pričakujem τινά, οὐκ ὑπέμεινε γνώμεναι ni pa čakal, da bi ga spoznali, ni se dal spoznati, ὅσα ἡμᾶς ὑπέμενεν ki so nas čakala. 2. čvrsto stojim, ne bežim, uprem se, ustavim se τινὰ τὰς χεῖρας προσφέροντα, ἐρωὴν Πηνελέωο, Πάτροκλον, ὑπομενέουσι χεῖρας ἐμοὶ ἀνταειρόμενοι drznili se bodo, se proti meni v bran postaviti. 3. pretrpim, prenesem, sem stanoviten, vztrajam do konca, vzdržim, trpim, pripustim δουλείαν, ἀλγηδόνα; αἰσχρόν τι, ὑπομένουσα πονεῖν pripravljena se truditi, ὑπομένω τοῦτο ποιῆσαι upam si to storiti; s pt. κηδεύων.
-
ὑπο-μιμνῄσκω, dor. ὑπομιμνᾱ́σκω [aor. ὑπέμνησα, dor. ὑπέμνᾱσα] 1. act. a) spominjam koga česa, pokličem v spomin, jemljem v misel, omenjam τινά (περί) τινος, τινά τι, τί kaj; b) opominjam, svarim τινά τινος, τινά τι, inf. 2. pass. spominjam se, pomnim τί, ὅτι, τινός NT.
-
ὑπόμνημα, ατος, τό ὑπόμνησις, εως, ἡ (ὑπομιμνῄσκω) 1. a) spominjanje, spomin; omenitev, omemba; ὑπόμνησίν τινος ποιοῦμαι spominjam se česa, omenjam kaj, ὑπόμνησίν τινος ἔχω spominjam se česa; b) opomin, svarilo NT. 2. spomenik; pl. spominski zapiski, znamenitosti.
-
ὑπ-όμνυμαι med. izjavim pod prisego, da je kdo zadržan priti pred sodišče, ter prosim, da se rok odloži.
-
ὑπο-νοέω mislim pri sebi, slutim, zdi se mi NT; sumim, sumničim, imam na sumu; domnevam, menim, pričakujem NT; sklepam iz česa, uganem διάνοιαν, τί, acc. c. inf., ὡς, ὅπως, τῶν λεγόντων ὡς sumim, da govorniki.
-
ὑπο-νοστέω vračam se, odstopam; zmanjšujem se, upadam, utekam se (o vodi).
-
ὑπο-περκάζω ep. polagoma se barvam temno, polagoma zorim (- éti) (o grozdju, ki začne zoreti).
-
ὑπο-πίμπλαμαι pass. [aor. ὑπεπλήσθην] 1. pomalem se napolnjujem s čim τινός, πώγωνος ἤδη ὑποπιμπλάμενος ko je že imel precejšno brado. 2. τέκνων dobivam otroka za otrokom.
-
ὑπο-πῑ́νω 1. malo pijem. 2. vdam se pijači, upijanim se, ὑποπεπωκώς pijan, natrkan.
-
ὑπο-πῑ́πτω padam, spuščam se na kolena, uklonim se, τινί zapadem, εἴς τι zabredem, zaidem v kaj, naletim na.
-
ὑπο-πτεύω [ὑπ-όπτης; impf. ὑπώπτευον] 1. act. a) domnevam, slutim; sumim, sem nezaupen, bojim se τί, τινά, εἴς τινα, μή; b) imam koga na sumu, sumim koga, gledam nezaupno koga (kaj) τινὰ ὡς, smatram za sumljivo ὅλον τὸ πρῆγμα. 2. pass. sem na sumu, sumničijo me, bojé se me; ὡς ὑπωπτεύετο kakor so sumili, ὁ λόγος ὑποπτεύεται εἴς τι govor se smatra za kaj.