-
ἁλουργής 2 ἁλουργός 3 (ἅλς, ἔργον) škrlatno pobarvan, škrlatast, bagren.
-
ἄ-λουτος 2 (λούω) poet. neumit, umazan.
-
ἄ-λοφος 2 = ἄλλοφος.
-
ἆλσο 2 sg. aor. 2 od ἅλλομαι.
-
ἀ-λῡ́πητος 2 (λυπέω) poet. ἄ-λῡπος 2 (λύπη) 1. brezbrižen, brezskrben (βίος), brez bolečin, blag (γῆς βάθρον), brez tuge, κακῶν brez nesreče. 2. ne žaleč, ne nadlegujoč; adv. ἀλύπως brez razžaljenja, ne da bi razžalil.
-
ἄ-λῠρος 2 (λύρα) poet. brez (spremljevanja) lire, žalosten; ἔλεγος žalostinka.
-
ἀ-λῡσιτελής 2 nekoristen, škodljiv.
-
ἄ-λῠτος 2 (λύω) nerazvezen, nerazvezan, neskončen, neprestan, neizbrisen.
-
ἁλώσιμος 2 (ἁλίσκομαι) 1. osvojljiv, dobiten, ki se da lahko pridobiti, ujeti ἀνήρ. 2. razumljiv, umeven φροντίδι.
-
ἁλωτός 3 in 2 (ἁλίσκομαι) osvojljiv, dosegljiv, dosežen τὸ ζητούμενον.
-
ἀ-μᾰθής 2 (μαθεῖν) 1. neuk, nevešč, neizobražen, nespameten, neumen, neizkusen. 2. nepričakovan, nezapopadljiv, neumljiv; adv. ἀμαθῶς.
-
ἁμαξο-πηγός 2 (πήγνυμι) kolar.
-
ἀ-μᾰ́ραντος 2 ἀ-μᾰράντινος 2 (μαραίνω) NT 1. neuvenljiv, večen. 2. iz amaranta.
-
ἁμαρτο-επής 2 (ἔπος) ep. neprimerno, nedostojno, domišljavo govoreč.
-
ἀ-μάρτῠρος 2 (μάρτυς) neizpričan, brez prič(evanja) NT.
-
ἁμαρτωλός 2 (ἁμαρτάνω) grešen; subst. ὁ, ἡ grešnik NT; ἡ ἁμαρτωλή napaka, blodnja, zmota.
-
ἀμάχητος 2 (μάχομαι) ἄ-μαχος 2 (μάχη) 1. act. a) kdor se še ni bojeval (ali še ni bil v boju), brez boja ὄλεθρος; ταύτην τὴν ἡμέραν ἄμαχον διήγαγον ta dan se niso bojevali; b) pren. miroljuben, neprepirljiv NT. 2. pass. nepremagljiv θεῶν βέλη, čemur se ni moči ustaviti Ἀφροδίτα, πρᾶγμα.
-
ἀμ-βᾰτός 2 = ἀναβατός (ἀνα-βαίνω) ep. poet. kamor se lahko popnem, dostopen, pristopen.
-
ἀμβρόσιος 3 in 2 ἄμβροτος 2 ep. poet. (ἀ priv. + βροτός) nesmrten, božji, božanstven; svet (νύξ), ambrozijski, vzvišen.
-
ἀ-μέγαρτος 2 (μεγαίρω) ep. poet. 1. ki ne zavida, brez zavisti, radodaren. 2. ki ni vreden zavisti, nesrečen, poguben, nezaželen, hudoben.