Franja

σπουδαρχέω (ἀρχή) poganjam se, hrepenim po častnih službah.

σπουδή, ἡ (σπεύδω) 1. naglica, urnost, brzina, hitrica. 2. a) gorečnost, vnetost, marljivost, težnja, teženje, prizadevanje, trud, napor, delavnost, pridnost, σπουδὴν ἔχω, ποιοῦμαι trudim se, delam z naporom (vneto) na kaj, ἐν σπουδῇ μοί ἐστιν je mi do česa (za kaj); b) vdanost, privrženost, veselje do česa, naklonjenost. 3. resnost, dostojnost, resna volja, važnost, σπουδὴ λόγου važna vest. – adv. σπουδῇ, ἀπὸ σπουδῆς, κατὰ σπουδήν, σὺν σπουδῇ a) v naglici, hitro, z vnemo, vneto, marljivo, s trudom, komaj, ἄτερ σπουδῆς brez truda; b) resno, v resni stvari χαριεντίζομαι, nalašč, hotoma.

στάζω [Et. iz σταγjω, gl. σταγών. – Obl. fut. στάξω, aor. ἔσταξα, pass. pf. ἔσταγμαι, aor. ἐστάχθην, ἐστάγην, adi. verb. στακτός, ep. aor. στάξα]. 1. intr. kapljam, rosim, tečem, ἔκ τινος iz česa, τινί in τινός s česa, ἐν αἵματι στάζουσα χεῖρ okrvavljena (krvava) roka, ἱδρῶτι potim se. 2. trans. kapljam, lijem, vlivam, τινί τι komu kaj, ἔν τινι v kaj.

στα-θμός, ὁ (ἵστημι) [pl. οἱ σταθμοί in τὰ σταθμά] 1. stojišče, bivališče; a) hlev, staja, σταθμόνδε v hlev; b) dvor(ec); c) stanovanje, poslopje; d) postaja, postajališče, počivališče, prenočišče, σταθμὸν ποιέομαι ustavim se, postojim; e) pot med dvema postajama, pot enega dne, dnevni pohod. 2. stojalo, steber, podboj. 3. a) utež, teža:; b) tehtnica.

στασιάζω (στάσις) povzročim vstajo, upor; vstajam, upiram se, vzdigujem se proti komu; sem nesložen (razprt), prepiram se, τινί, πρός τινα s kom, ὑπέρ τινος, περί τινος zaradi česa.

στέαρ, στέατος, τό [Et. iz στηjαρ, στᾱjαρ iz kor. stāi, zgostiti se, slov. stena, nem. Stein] 1. tolšča; mast, loj. 2. ribja mast.

στέλλω [Et. iz στελjω, slov. -steljem, -stlati. – Obl. fut. στελῶ, aor. ἔστειλα, pf. ἔσταλκα, pass. pf. ἔσταλμαι, aor. ἐστάλην, fut. σταλήσομαι, med. fut. στελοῦμαι, aor. ἐστειλάμην, ep. fut. στελέω, aor. στεῖλα, ion. plpf. 3 pl. ἐστάλατο]. A act. I. trans. 1. a) postavljam (v bojni red), urejam, pripravljam, podvzamem, opremljam, oborožujem νῆα, στρατόν, πλοῦν; b) opravljam, oblačim, preoblačim, krasim, zaljšam, τινί s čim. 2. spenjam, snemam ἱστία. 3. a) pošiljam po koga, velim komu priti, povabim ὑμάς ἔστειλ' ἱκέσθαι; b) odpravljam, odpošiljam koga τινὰ ἐπί τινα, εἰς μάχην pošiljam v boj. II. intr. napotim se, odpravim se (na pot), vozim se, jadram; pripravljam se, oborožujem se. B med.-pass. I. 1. opravljam (opremljam) se, odpravim se; odpotujem, odidem, odjadram, peljem se, korakam, hodim, grem, pridem. 2. med. a) spenjam (snemam) svoja jadra ἱστία; λόγον skrajšam govor, govorim ponižno; b) NT varujem se μή, ogibljem se česa; c) pozivljem k sebi, pošiljam koga τοὺς ἐμούς; d) oblačim si kaj; e) grem nad koga z vojsko, vzdignem se z vojsko proti komu. 3. pass. a) pošljejo, vodijo me kam, pošljejo po mene; ἐφ' ἁστάλη = ἐφ' ἃ ἐστάλη; ὥσπερ ἦν ἐσταλμένον kakor se je sporočilo (zapovedalo); b) sem oblečen, opremljen, opravljen, oborožen s čim, sem vklenjen v kaj τινί.

στενοχωρέω (χώρα) stiskam, pripravljam v zadrego; pass. tesno mi je, plašim se, sem prestrašen NT.

στένω¹, ep. στείνω (samo praes. in impf.) 1. act. stiskam, tesnim, zožujem. 2. pass. a) postanem ali sem (pre)ozek, (pre)tesen, porivam se; b) sem obložen (obtežen, obremenjen) s čim τινί; c) polnim se, napolnjujem se, sem natlačen s čim τινός.

στέργω [fut. στέρξω, aor. ἔστερξα, pf, ἔστοργα, pass. pf. ἔστεργμαι, aor. ἐστέρχθην] 1. (nežno) ljubim, rad imam, čislam. 2. zadovoljujem se s čim, vdajam se, potrpežljivo prenašam τινά, τί. 3. poet. (spoštljivo) prosim τινά z inf.

στερεόω utrjujem, krepim, jačim; med. utrdim se NT.

στερέω [fut. στερήσω, aor. ἐστέρησα, pf. ἐστέρηκα, pass. pf. ἐστέρημαι, aor. ἐστερήθην, fut. στερήσομαι, ep. inf. aor. act. στερέσαι; vzpor. obl. στερίσκω in στέρομαι] 1. act. oplenim, oropam, τινά τινος koga česa. 2. pass. oropam se, izgubljam, nimam; oropan sem τινός, πόλεως pregnan sem iz domovine.

στεῦμαι med. [Et. got. stiurjan, pritrditi; stvn. stiura, nem. steuern, Steuer. – Obl. samo στεῦται, στεῦνται, στεῦ(ν)το] postavim se, stojim; nameravam, obetam, pretim, delam se, διψάων kakor da bi bil žejen; ἀκοῦσαι trdim, da sem slišal, εὐχόμενος pohvalim se.

στέφανος, ὁ (στέφω) 1. krog, kolobar, venčanje, πάντῃ γάρ σε περὶ στέφανος πολέμοιο δέδηεν okrog tebe žari vojni kolobar, okrog in okrog tebe se je vnela vojska. 2. konkr. a) venec, krona, načelek, šapelj; b) častni venec kot nagrada za zmagalce, venec zmagalcev; c) plačilo, nagrada NT, kras, slava, zmaga.

στεφανόω 1. act. a) opašem, oklepam, obdajam, ovijam; b) opletam, (o)venčam, krasim; olepšam, odlikujem. 2. pass. a) venča me kdo; pf. ovenčan sem; b) περί τι, ἀμφί τινα ležim okrog česa, obdajam, ἄστρα τά τ' οὐρανός ἐστεφάνωται s katerimi je ovenčano (okrašeno) nebo. 3. med. a) ovenčam se; b) ovenčam si kaj, odlikujem, častim, obdarujem koga s čim τινί.

στηρίζω (gl. στερεός) [fut. στηρίξω, aor. ἐστήριξα, pass. pf. ἐστήριγμαι, aor. ἐστηρίχθην; NT fut. στηρίσω] 1. act. trans. a) storim, da trdno stoji, podpiram, opiram ἴριδας, χάσμα; utrjujem, κάρη οὐρανῷ vzdigujem, dotikam se (segam z glavo do) neba; b) potrjujem, vzpodbujam, hrabrim τινά NT; c) πρόσωπον sklenem, nameravam NT. 2. act. intr. in med. trdno stojim, opiram se, naslanjam se NT; σχολᾷ počivam, ποσίν čvrsto (trdo) nastopam, ἐς τὴν καρδίαν (πόνος) stiska se polasti, prevzame srce; κακὸν κακῷ ἐστήρικτο zlo je na zlo pritiskalo, κῦμ' οὐρανῷ στηρίζον proti nebu se dvigajoč (do neba segajoč) val, κλέος οὐρανῷ στηρίζον slava, ki sega do neba, πρὸς οὐρανὸν ἐστήριξε φῶς πυρός dvignil se je (švignil je) proti nebu.

στίζω [Et. iz στιγjω, lat. in-stīgo, are; nem. stechen, Stich, Stachel. – Obl. fut. στίξω, aor. ἔστιξα, pass. pf. ἔστιγμαι, aor. ἐστίχθην, adi. verb. στικτός]. 1. act. a) bodem, vbadam, pikam; b) sramotim, vžigam (sramotna) znamenja, zaznamujem, tetoviram. 2. med. vbadam si, tetoviram se, τὰ ἔμπροσθεν πάντα ἀνθέμια ἐστιγμένοι spredaj popolnoma z vbodenimi cvetlicami okrašeni.

στίλβω sijem, žarim, svetim se, bliščim se NT.

στόμιον, τό (demin. od στόμα) 1. odprtina, vhod (v jamo), izliv. 2. uzda, žvala, δέχομαι στόμιον vdajam se uzdi, pokorim se.

στόρνῡμι, στρώννῡμι NT στρωννύω [Et. lat. sterno, ere, stravi; slov. (pro)strem, -streti, (pro)stor, strm, nem. streuen. – Obl. fut. στορῶ in στρώσω, aor. ἐστόρεσα, ἔστρωσα, pass. pf. ἔστρωμαι, plpf. ἔστρωτο, aor. ἐστρώθην, ep. aor. στόρεσα]. 1. a) razgrinjam, razprostiram, razširjam, nastiljam, pri-, napravljam, postiljam λέχος, δέμνια, κλίνην; ἀνθρακιήν razgrinjam žerjavico; b) pokrivam, pogrinjam τί τινι, ὁδόν naredim, izravnam, posipljem (μυρσίνῃσιν), potlakam. 2. pren. a) potolažim, pomirim πόντον, ὀργήν; pass. κῦμα ἔστρωτο valovje se je bilo poleglo; b) φρόνημα ponižam.