Franja

προσ-βαίνω [gl. βαίνω; aor. 3 pl. ep. προσέβαν, med. προσεβήσετο] pristopam, grem, prihajam, stopam gori (kam) h komu, stopam na πρός τι; ἀταρπόν grem po stezi; pren. popadem, obidem, τίς σε μανία προσέβη kakšna blaznost te je obšla?

προσ-βάλλω, dor. ep. προτι-βάλλω, v tmezi tudi ποτι-βάλλω I. act. 1. trans. a) vržem proti čemu, na (ob) kaj γαίῃ; τέκνοις χεῖρα položim roko na otroke, ὄμματα τέκνοις obrnem oči (pogledam) na otroke; ἁψῖδα πέτρῳ pritisnem; spravim v potrebo, da, prisilim ἀνάγκῃ; podeljujem, prinašam κῦδος, postavim nasproti, nastavim τῷ ξίφει τὸ στέρνον, zadevam, obsevam ἀκτῖσιν; τινὰ λέγων obračam se na koga; b) pren. α.) priskrbljujem, napravljam, povzročujem, prizadevam ἄσην πατρί; β.) nalagam ὅρκον; γ.) jemljem si k srcu τί. 2. intr. a) vržem se, planem na kaj, napadem koga, drevim, grem proti komu, παντοίως napadam na vse načine; b) pristanem k bregu, dospem kam τινά, τινί, πρός τινα; c) zadenem, trčim ob kaj. II. med. 1. = act. intr. 2. a) napadam koga, zmerjam; b) prispevam iz svojega.

προσβατός 3 (προσ-βαίνω) dostopen, pristopen, dohoden, kamor se more priti.

προσ-βολή, ἡ (προσ-βάλλω) 1. trans. nametavanje, objem. 2. intr. a) prihajanje, dohod, pritisk, naskok, naval, napad; b) pristajanje, izkrcanje; c) pristajališče, pristanišče, ἐν προσβολῇ εἰμι τῆς Σικελίας sem na kraju, kjer se lahko izkrcam na Sicilijo.

προσ-γελάω nasmejem se komu τινά.

προσ-γίγνομαι d. m., ion. -γῑ́νομαι 1. a) zraven prihajam, pridružim se komu, stopim na njegovo stran; b) sem prisoten, sem navzoč. 2. pripadam komu, zadenem koga, doletim koga, pripetim se, naključim se komu.

προσ-δέρκομαι d. p., dor. ep. ποτι-δέρκομαι [aor. προσεδέρχθην] pogledujem, gledam τινά, oziram se πανταχῇ.

προσ-δέχομαι, ion. -δέκομαι, dor. ep. ποτι-δέχομαι d. m. 1. vzamem k sebi, sprejmem, dovolim dostop, pripuščam τινά, dopuščam, odobravam τὸ ἐκ Δελφῶν. 2. čakam na kaj, prežim na kaj, pričakujem s strahom, bojim se, nadejam se, upam τί, τινά, acc. c. inf., ὅπότ' ἄν, εἰ; τινὶ προσδεχομένῳ ἐστίν kdo kaj pričakuje, παρ' ἃ προσεδέχετο proti pričakovanju. 3. slutim, verujem.

προσ-διαλέγομαι d. p. [aor. προσδιελέχθην] zraven se tudi jaz razgovarjam, udeležujem se tudi jaz pogovora, odgovarjam komu na vprašanje τινί.

προσ-δοκάω, ion. -δοκέω pričakujem (z veseljem ali strahom), pripravljen sem na vse πάντα; slutim, nadejam se, upam, bojim se τινά, inf.

προσ-δοκέω vrhu tega se še zdim, προσδοκεῖ μοι zdi se mi še (dobro), smatram še (za umestno).

προσ-δοκία, ἡ (προσ-δοκάω) 1. pričakovanje, slutnja, πρὸς τὴν προσδοκίαν kakor se je pričakovalo, προσδοκίαν ἔχω pričakujem. 2. nada, upanje, strah προσδοκία ἦν, μή.

προσδόκιμος 2 kar se more pričakovati (slutiti), pričakovan, προσδόκιμός εἰμι pričakujejo me.

προσ-εγγίζω približujem se NT.

προσεδρεύω (πρόσ-εδρος) zraven sedim (πρός) τινι, ostajam v čem, marljivo se ukvarjam s čim, služim τινί NT, pazim, prežim na πράγμασιν.

πρόσ-ειμι² (εἶμι) 1. a) zraven pridem, približam se, pristopim, obiščem, pridružim se; b) zgrabim, napadem koga. 2. o denarju: pri-, dohajam, τὰ προσιόντα dohodki.

προ-σείω stresam pred kom, pustim, da se spredaj vali (vsiplje) πλόκαμος, držim (vihtim) pred kom θάλλον, spravljam v strah, strašim φόβον.

προσ-ελαύνω 1. trans. priženem k. 2. intr. prikorakam, prijašem, pripeljem se, bližam se, ἵππῳ na konju, čemu τινί, πρός τινα.

προσ-εμπικραίνομαι pass. ion. [fut. ion. προσεμπικρανέομαι] še bolj se razsrdim, razjezim, hudujem nad kom τινί.

προσ-επιλαμβάνω 1. act. zraven ali hkrati dobim kaj τί; razširim, pomnožim. 2. med. hkrati se udeležujem česa, pomagam komu pri čem τινί τινος.