Franja

ταπεινόω (ταπεινός) 1. tlačim, slabim, zmanjšujem. 2. ponižujem, devljem v nič NT.

Τάρᾱς, αντος, ὁ mesto v južni Italiji (lat. Tarentum).

ταράσσω, at. -ττω [Et. iz θαράχjω, gl. θράσσω. – Obl. fut. ταράξω, fut. med. s pas. pom.] 1. act. zmešam, zmedem, pretresem, πόντον razburim, razburkam, ὕδωρ kalim NT. 2. a) spravljam v nered, vznemirjam καρδίαν NT, begam, strašim, plašim ἵππους; pass. sem nemiren (razburjen, zmešan) φρένας, osupnem, prestrašim se, plašim se, zgražam se; b) podpihujem, (na)ščuvam, povzročujem, vnemam, snujem, napravljam νεῖκος, πόλεμον. 3. pf. τέτρηχα sem razburkan, sem nemiren ali razburjen, ἀγορὴ τετρήχει zborovanje je bilo viharno.

ταραχώδης 2 (εἶδος) 1. zmešan, zmeden, neurejen, v neredu, vznemirjen, nemiren. 2. a) omahljiv, nestanoviten; b) jezen, razkačen; c) osupel, pobit; d) vznemirjajoč, razdevajoč, sovražen.

Τάρνη, ἡ mesto v Lidiji, poznejše Sarde.

Ταρσός, ἡ Ταρσοί, οἱ glavno mesto v Kilikiji.

ταρταρόω pahnem v pekel NT.

Ταρτησσός, ὁ, ἡ mesto in dežela v Južni Hispaniji; adi. Ταρτήσσιος 3.

τάσσω, at. -ττω [Et. kor. ταγ razposta-viti, urediti. – Obl. fut. τάξω, aor. ἔταξα, pf. τέταχα, pass. pf. τέταγμαι, aor. ἐτάχθην, fut. ταχθήσομαι, fut. 3 τετάξομαι, med. fut. τάξομαι, aor. ἐταξάμην, ion. at. 3 pl. pf. pass. τετάχαται, plpf. ἐτετάχατο]. I. act. 1. a) urejam, postavljam (na določeno mesto), χωρίς postavljam vsaksebi (narazen), ἐναντίον nasproti postavim, obrnem proti komu; pos. postavim (čete) v bojni red στρατιήν, ὁπλίτας, εἰς μάχην na boj pripravljene čete; κήρυκας ἄλλους ἄλλῃ τάξας odpravil je tega tja, drugega drugam; τινὰ ἐπί τινα: α.) postavim koga proti komu; β.) postavim črez (nad) koga ἐπὶ τοὺς ἱππέας; ἐμαυτὸν ἐπί τι služim komu za kaj, ἐν πᾶσιν ἐμαυτὸν ἔταξα prevzel sem vsa mesta (sam), ὁ ἀγαθὸς φίλος ἑαυτὸν πρὸς πᾶν τάττει se ponudi za vse, pomaga v vsaki potrebi; b) uvrščam (štejem) koga med kaj τινὰ εἰς τὴν τάξιν, τινὰ εἰς δουλείαν prištevam k sužnjem; c) postavim koga za kaj ἄρχοντας. 2. odredim, ukrenem, določim, zapovem, ukažem, πόλις γὰρ ἡμῖν ἅ με χρὴ τάσσειν ἐρεῖ kaj naj ukažem, ὁ νόμος τάττει; πολλοῦ ἀργυρίου določim (obljubim) veliko nagrado v denarju; φόρον τινί naložim davek (dan); z inf. ἔταξε μισθὸν παρέχειν da morajo dajati plačo. II. pass. 1. postavijo me, sem postavljen εἴς τι; pf. stojim, zavzemam mesto, τῇ οὐδεὶς ἐτέτακτο φύλακος kjer ni stala nobena straža, τάττομαι τάξιν odkaže se mi mesto, οὐδένα κόσμον ταχθέντες brez reda; ἐς τὸ ὄρος ἐτάχθησαν postavljeni so bili na goro; πεζῇ ali ἐς πεζὸν τάττομαι služim pri pehoti, παρά τι ob čem, ἀμφί (περί) τι pri čem, blizu česa, ἐπί (κατά) τινα τέταγμαι stojim nasproti komu, ἐφ' ἑπτὰ πύλαις pri vratih, μετά τινα za kom, μετά τινος, σύν τινι sem poleg koga, sem njegov zaveznik, τὸ ἄπραγμον μὴ μετὰ τοῦ δραστηρίου τεταγμένον ako ni združena z odločnostjo; πρὸς τὴν συμμαχίαν τάττομαι pristopim k zvezi; τεταγμένος urejen, v bojni vrsti, v red postavljen. 2. zapove (ukaže, naroči) se mi, dobim povelje, določi se kaj τάττομαι ἐπί τινι, ἐπί τι; z inf. zapove se mi, da naj kaj naredim, τὸ ταχθέν nalog, ukrep, zapoved, τεταγμένος odrejen, zapovedan, določen ὥρα, ἡμέρα, χώρα; θυσία redna (določena) daritev; ἡ ταχθεῖσα ἕδρα odkazano mesto, ἐν τῷ τεταγμένῳ na določenem mestu; φόρος ταχθείς naloženi davek, οἱ ἐπὶ τούτοις τεταγμένοι νόμοι za to dane postave. III. med. 1. postavljam se (v bojni red), stopim na odkazano mesto; postavljam svoje čete (ladje). 2. a) postavljam sebi (za sebe), določam, naročam (sebi v prid) τί; b) dogovorim se (glede česa), privolim v kaj, φόρον (glede plačevanja davkov), ἐς τὴν δωρεήν, δῶρα, χρήματα, ἀργύριον zavežem se, da bom plačal; c) določim (po lastni razsodnosti) ζημίην; d) ταξάμενος ἀποδίδωμι (od)plačujem v določenih obrokih.

ταυρόω (ταῦρος) 1. act. izpreminjam v bika. 2. pass. poet. divje (srepo, strmo) gledam ὄμμα τινά.

ταύτῃ adv. 1. a) po (na) tej poti, tod, na tej strani, na tem mestu, ondi, tu, tam; b) na to stran, semkaj, tjakaj. 2. na ta način, tako, v tem oziru, zaradi tega.

Ταύχειρα, τά mesto v Libiji.

Τέαρος, ὁ reka v Trakiji.

Τεγέα, ion. Τεγέη, ἡ mesto v Arkadiji; preb. ὁ Τεγεάτης, ion. Τεγεήτης; adi. ion. Τεγεητικός 3.

τεθορυβημένως (adv. pt. pf. pass. od θορυβέω) v neredu, zmedeno ἀναχωρέω.

τείνω [Et. iz τένjω, lat. tendere, nem. dehnen. – Obl. fut. τενῶ, aor. ἔτεινα, pf. τέτακα, pass. pf. τέταμαι, aor. ἐτάθην, fut. ταθήσομαι, adi. verb. τατός, τατέος; med. fut. τενοῦμαι, aor. ἐτεινάμην; ep. aor. τεῖνα, pass. τάθην, plpf. τετάμην, du. τετάσθην]. A act. I. trans. 1. iz-, raztegnem, napenjam, napnem τόξον, natezam ἡνία, ναὸς πόδα, trdno privežem, obešam τὶ ἔκ τινος, βέλη ἐπί τινι mečem, streljam na; pren. ἶσον τείνω πολέμου τέλος enako (daleč od obeh) napnem ali raztegnem, postavim odločitev (izid) boja, sem nepristran, obema sem enako naklonjen; pos. a) βοήν, αὐδάν zaženem krik, kričim; b) λόγον εἴς τινα merim z besedo na koga. 2. razpenjam, raztegujem, razširjam, λαίλαπα vzdignem vihar, βίον dolgo živim; μακροὺς λόγους imam dolge govore, μακράν dolgo (obširno) govorim. II. intr. 1. stremim za čim ἄγαν, hitim πρός τι, ἄνω; ἐπί τινος grem nad koga. 2. razprostiram se, raztezam se εἴς τινα, segam do, zadevam, tičem se, letim na koga, nanašam se, merim na koga (kaj) πρός τινα (τι), ἐγγύς τι τείνω τινός sličen sem komu, ἑξῆς vlečem se, ležim v pravilnih vrstah. B pass. I. 1. a) sem raztegnjen ali napet ἱστία τέταται, τελαμῶνε, φάσγανον (napet sem in) visim, obešen sem; pren. μάχη ἐπὶ ἶσα τέτατο je bila enako napeta = neodločena, δρόμος ἵπποισι ἐτάθη konji so dirjali na vso moč, ὑσμίνη boj se začenja (se bije); b) napenjam se, trudim se, stremim za čim. 2. a) zleknem se, iztegnem se; pf. zleknjen sem, ležim (mrtev); b) razprostiram se νύξ, obračam se, εἴς τινα proti komu. C med. iztegujem svoje, χεῖρε razprostiram svoje roke.

τειχ-ήρης 2 (ἀραρίσκω) v zidovju zaprt, od zidovja obdan, obkoljen, oblegan, ποιῶ τινα τειχήρη oblegam, τειχήρης εἰμί oblega me kdo.

τεκτονικός 3 (τέκτων) ki se tiče stavbarstva; spreten (izveden) v stavbarstvu; subst. ὁ stavbenik, stavbar, graditelj, tesar; ἡ τεκτονική (tudi pl.) stavbna umetnost, stavbarstvo.

τέλειος 3 in 2 τέλεος 3 in 2 1. a) dokončan, dovršen, dopolnjen, popoln NT; polnoštevilen, εἴς τι v čem, τὸ τέλειον popolnost NT; čil, leporasel, brez madeža, izbran ἱερά, αἶγες; b) dorastel, polnoleten ἀνήρ; c) določen, brezpogojen, neizpodbiten ψῆφος. 2. a) izpolnjujoč, dovršujoč, τελειότατος πετεηνῶν najzanesljivejši proroški ptič; b) izvršen, uspešen, ki se izpolni ὄψις ὀνείρου οὐ τελέη. – adv. τέλεον, τελέως NT popolnoma, docela; naposled.

τελεσιουργός 2 ki delo dovršuje, pospešuje, pospeševalen, uspešen; subst. τό zmožnost, kaj v vsakem oziru pospeševati, hrepenenje po popolnosti; τὸ τελεσιουργόν διὰ πάντων sposobnost, da napreduje v vseh delih.