Franja

ἀνάτασις, εως, ἡ (ἀνα-τείνω) pokončno držanje (tilnika).

ἀνατολή, ἡ (ἀνα-τέλλω), ep. ἀντολή (nav. pl.) vzhod (solnca), vzhod; NT jutrova dežela.

ἀναφανδά, ἀναφανδόν adv. (ἀνα-φαίνω) očividno, javno, očito.

ἀναφορά, ἡ (ἀνα-φέρω) 1. povzdigovanje, oddih. 2. odnos, pripisovanje (krivde), zaslomba; ὑπέλειπεν ἑαυτῷ ἀναφοράν pridržal si je zaslombo (možnost, izvrniti krivdo na drugega). 3. priziv, odločitev.

ἄν-διχα adv. (ἀνά, δίχα) na dvoje, narazen, vsaksebi.

ἀν-δύομαι dor. ep. = ἀνα-δύομαι.

ἀν-έβραχε gl. ἀνα-βραχεῖν.

ἀν-έγνω gl. ἀνα-γιγνώσκω.

ἀν-εδέγμεθα gl. ἀνα-δέχομαι.

ἀν-έδραμε gl. ἀνα-τρέχω.

ἀν-είλημμαι gl. ἀνα-λαμβάνο.

ἀν-ένεικα gl. ἀνα-φέρω.

ἀν-έπαλτο gl. ἀνα-πάλλω.

ἀν-έσσῠτο gl. ἀνα-σεύομαι.

ἀν-έτλην (gl. ἀνα-τλῆναι) prenesel sem, prestal sem.

ἄνευ praep. z gen. [Et. nem. "ohne" iz stvn. āna, ānu, āno] 1. brez; pogosto: brez pomoči, volje ἐμέθεν, ukaza κραίνοντος, vednosti θεοῦ. 2. razen, izvzemši; ἄνευ τοῦ vrh tega, da; καὶ ἄνευ τοῦ z inf. tudi ako ne. 3. oddaljen od česa, prost česa δηίων.

ἄνθεο ep. = ἀνάθου od ἀνα-τίθημι.

ἄνθορε aor. ep. gl. ἀνα-θρῴσκω.

ἀν-θρῴσκω ion. = ἀνα-θρῴσκω.

ἀν-ίπταμαι = ἀνα-πέτομαι.