Franja

μουσο-ποιός 2 (ποιέω) 1. poet. ki zlaga pesmi, ἀεὶ δὲ μουσοποιὸς ἐς σὲ παρθένων ἔσται μέριμνα deklice bodo vedno skrbele, da bodo tvojo usodo (v pesmih) opevale. 2. subst. ὁ, ἡ lirski pesnik (pesnica).

μοχθέω (μόχθος) 1. intr. mučim se, trudim se, trpim, pridno delam, imam skrbi. 2. trans. pretrpim kaj, prenašam, s trudom izvršujem.

μυκτηρίζω zasmehujem; pass. dam se zasmehovati NT.

Μυρίανδ(ρ)ος, ἡ mesto v Siriji ob zalivu, ki se zove po njem Μυριανδρικὸς κόλπος.

μυρίζω (μύρον) NT mazilim; med. ion. mazilim se.

μῡ́ρομαι med. [Et. iz m°r-jo-, lat. muria, morska voda] tečem, δάκρυσι topim se v solzah, prelivam solze, jokam ἀμφί τινα.

μυσάττομαι d. p. (μύσος) [aor. ἐμυσάχθην] gabi se mi, mrzi mi kaj, zaničujem, mrzim τί.

μυστικός 3 kar se tiče misterijev, mističen, skrivnosten, tajen; τὰ μυστικά = μυστήρια.

μυχός, ὁ [Et. idevr. smugh, smeuq, slov. smukniti, smuči, smikati se] notranjost, notranji del, notranji prostor, sredina, ozadje, kot, kotiček, kotlina, globel, skrivališče, zakotje. – adv. μυχόνδε ep. noter v, v kot, v sredino.

μῡ́ω [aor. ἔμῠσα, ep. μύσα, pf. μέμῡκα] 1. zapiram se, ὄσσε ὑπὸ βλεφάροισι, ἕλκεα, μύσας z zaprtimi očmi. 2. pren. o bolečini: neham, odležem, pomirim se.

μωραίνω [fut. μωρανῶ, aor. ἐμώρανα] (μωρός) 1. act. a) intr. sem neumen, nespameten, neumno ravnam ali govorim; b) trans. izpreminjam v neumnost σοφίαν NT. 2. pass. a) postanem neumen, znorim; b) izgubim okus, pokvarim se, postanem neokusen NT.

ναίω¹ [Et. iz νάσ-jω, νέομαι iz νεσομαι, ἄσμενος iz n̥s-menos] ep. poet. ep. vzpor. obl. ναιετάω [samo praes. in impf.; ep. inf. ναιέμεν, impf. iter. ναίεσκε; aor. act. (ἔ) νασσα, pass. ἐνάσθην; k ναιετάω: pt. praes. fem. ναιετόωσα, impf. iter. ναιετάασκον] 1. intr. stanujem, prebivam, živim kje; o kraju: ležim, nahajam se, sem (naseljen). 2. trans. prebivam v čem, ἐὺ ναιόμενον gosto obljuden, dobro obdelan, prijeten, ugoden za stanovanje. 3. kavzativno: nakažem, dam komu kaj za stanovanje, pustim, da kdo stanuje; aor. pass. naselil sem se, Ἄργει v Argih.

ναυᾱγέω, ion. ναυηγέω (ναυ-αγός) ladja se mi razbije (razsuje, potopi), περὶ τὴν πίστιν izgubim vero NT.

ναυᾱγία, ion. ναυηγίη, ἡ (ναυ-αγός) ladjelom, razbitje ladje, ναυηγίη γίγνεται ladje se razbijejo.

ναυ-ᾱγός 2, ion. ναυηγός [Et. ναῦς + (ϝ) άγνυμι zlomiti] komur se je ladja razbila; subst. ὁ potopljenec.

ναυ-βάτης, ου, ὁ (βαίνω) 1. a) ki se na ladji pelje, brodar, mornar, veslar; b) pomorščak, popotnik na ladji. 2. adi. pomorski, brodarski, στόλος brodovje, ξένοι pomorske najemniške čete.

ναυμαχέω (ναύ-μαχος) bojujem se na morju, bijem pomorsko bitko, τινί, πρός τινα s kom.

ναυσι-πέρᾱτος 2, ion. νηυσι-πέρητος (περάω) ki se da le z ladjami prebroditi, ploven.

ναυσι-φόρητος 2 ki se vozi po morju.

ναυστολέω poet. 1. intr. vozim se na ladji, jadram, plovem, potujem. 2. tr. spravim na ladjo, prinašam s seboj ξυμφοράς.