-
ἀγραυλέω bivam pod milim nebom.
-
ἄγρ-αυλος 2 (ἀγρός, αὐλή) ep. poet. na polju, pod milim nebom prebivajoč; divji (θήρ).
-
ἄ-γρᾰφος 2 (γράφω), ne(na)pisan; νόμοι prirodni nravni zakoni; πόλεις: mesta, ki niso sprejeta v zvezo, nevtralna.
-
ἄγρει, ἀγρεῖτε gl. ἀγρέω.
-
ἄγρευμα, ατος, τό (ἄγρα) lov, lovski plen, lovina.
-
ἀγρεύς, έως, ὁ poet., ἀγρευτήρ, ῆρος, ὁ ἀγρευτής, οῦ, ὁ (ἄγρα) lovec; ἰχθύος ribič.
-
ἀγρεύω, ἀγρέω ep. poet. lovim, ujamem, λόγῳ v besedi NT, ἀγρεύω ἄγραν grem na lov, ulovim; αἷμα τραγοκτόνον hlepim po krvavem klanju ovnov; imp. ἄγρει, ἀγρεῖτε hajdi(te), na noge, naprej!
-
ἄγρη, ἡ ion. = ἄγρα.
-
ἀγριαίνω (ἄγριος) srdim se, jezim se (τινί na koga); (o reki) divjam, razsajam.
-
ἀγρι-έλαιος, ου, ἡ divja oljika (adi.: iz divje oljike).
-
ἄγριος (ᾰ) 3 in 2 (ἀγρός) 1. na polju živeč, divji; o kraju: pust, neobdelan; τὰ ἄγρια divjačina, zveri; μέλι ἄγριον divji med. 2. a) o ljudeh: hudoben, surov, krut; b) o stvareh: silen, hud, neozdravljiv (ὀδύνη, λύπη, πόνοι); strasten (ἔρωτες) – adv. ἀγρίως silno, divje, besno.
-
ἀγριότης, ητος, ἡ (ἄγριος) divjost, surovost.
-
ἀγριό-φωνος 2 (φωνή) ep. surovo govoreč, barbarski.
-
ἀγριόω (ἄγριος) 1. act. razkačim, razsrdim. 2. pass. razsrdim se (τινί, ἐπί τινι na koga).
-
ἀγρι-ωπός 2 (ἄγριος, ὤψ) divjega pogleda, τέρας srepogled.
-
ἀγρο-βότης, ου, ὁ poet. na polju pasoč, pastirujoč.
-
ἀγρό-θεν (ἀγρός) adv. ep. s polja, z dežele.
-
ἀγροικία, ἡ (ἄγροικος) kmetiško obnašanje, surovost, neotesanost, abotnost.
-
ἄγρ-οικος, ἀγρ-οῖκος 2 (ἀγρός, οἰκέω) 1. selski, kmetiški. 2. surov, neotesan. 3. neobdelan, pust ὄρός.
-
ἀγροιώτης, ου, ὁ (ἀγρος) ep. kmet, seljak.