Franja

ἀ-λῡσιτελής 2 nekoristen, škodljiv.

ἄ-λῠτος 2 (λύω) nerazvezen, nerazvezan, neskončen, neprestan, neizbrisen.

ἀ-μᾰθής 2 (μαθεῖν) 1. neuk, nevešč, neizobražen, nespameten, neumen, neizkusen. 2. nepričakovan, nezapopadljiv, neumljiv; adv. ἀμαθῶς.

ἀ-μαιμᾰ́κ-ετος 3 ep. poet. zelo dolg, močen ἱστός; neizmeren, nepremagljiv, velikanski χίμαιρα, πῦρ; strašen, besen κόραι.

ἀ-μαλδῡ́νω [Et.: lat. mollis iz mold-vis, slov. mlad iz mold-, sor. z meljem molo, μύλλω, mahlen; gršk. še ἀμαλός, μαλακός, μῶλυς. – Obl. aor. inf. -ῦναι] (o)slabim, uničujem, rušim, podiram, grdim, kazim.

ἀ-μᾰ́ραντος 2 ἀ-μᾰράντινος 2 (μαραίνω) NT 1. neuvenljiv, večen. 2. iz amaranta.

ἀ-μάρτῠρος 2 (μάρτυς) neizpričan, brez prič(evanja) NT.

ἀ-μαυρός 3 ep. poet. 1. a) temen, mračen, nejasen, meglen; b) slep, κῶλον slepčeva noga. 2. neznaten, slab φώς.

ἀ-μᾰχεί, ἀ-μᾰχητί ep. brez boja, brez krvi.

ἀ-μάω [Et. iz kor. (a)mē, stvn. māan, nem. mähen; lat. sor. meto, ere (kor. met)] ep. ion. poet. 1. act. žanjem, kosim. 2. med. požanjem sebi; γάλα zbiram, posnemam zase.

ἀ-μέγαρτος 2 (μεγαίρω) ep. poet. 1. ki ne zavida, brez zavisti, radodaren. 2. ki ni vreden zavisti, nesrečen, poguben, nezaželen, hudoben.

ἀ-μέθυστος, ἡ (ἀ priv. + μεθύω) ametist NT.

ἀ-μείβω [Et. iz kor. meig^w, kraj premeniti, preseliti se, lat. migro, are, gršk. ἀμοιβός; sor. s kor. mei; slov. mĕna (iz meina) mĕnjati, lat. commoinis, communis, nem. ge-mein. – Obl. fut. ἀμείψω, -ομαι, aor. ἤμειψα, -άμην, pass. ἠμείφθην]. 1. act. (za)menjam, πρός τινα s kom; (o kraju) hodim, prehodim; στέγας zapustim, οἱ ἀμείβοντες šperovci (na strehi, ki se redno menjavajo); θύρας grem skozi; πόλιν ἐκ πόλεως hodim iz mesta v mesto; ὀλίγον γόνυ γουνός kratkih korakov = hodim počasi; μορφὴν ἐκ θεοῦ βροτησίαν izpreminjam božjo podobo v človeško. 2. med. a) menjavam se, vrstim se, zamenjam zase; ἀμείβεται θρῴσκων skače premenjema; ἀμειβόμενος premenjema (izmenoma); b) odgovarjam (μύθῳ, τινά, τινί, τοὺς φίλους komu, πρός τι na kaj); c) κατὰ οἴκους hodim od hiše do hiše; ἕρκος prestopim, zapustim; ἄλλην ἐξ ἄλλης πόλεως hodim od mesta do mesta; ποταμόν prekoračim reko; φόνος ἀμείβεται umor sledi na umor; d) povračam, poplačam χάριν, τινὰ δώροις.

ἄ-μεικτος = ἄμικτος.

ἀ-μείλικτος 2 ἀ-μείλιχος 2 (μειλίσσω) neizprosen, trdosrčen, nemil, neusmiljen.

ἀ-μέλγω [Et. ἀ proth.; kor. meleg', lat. mulgeo, ēre; slov. molzem, mlesti; nem. melken, Milch; "mleko" je najbrže germanska izposojenka. – Obl. fut. ἀμέλξω, aor. ἤμελξα, pf. pass. ἤμελκται] molzem; ὄιες ἀμελγόμεναι γάλα molzne ovce.

ἀ-μελέτητος 2 (μελετάω) nevajen, neizveden, nevešč, nepripravljen (περί) τινος.

ἀ-μελής (μέλει) 2 1. act. brezbrižen, brezskrben, nemaren, zanikaren (τινός, τί, περί τι); ἀμελῶς ἔχω περί τινα ne brigam se za koga, zanemarjam svojo dolžnost proti komu. 2. pass. zanemarjen, zapuščen.

ἄ-μεμπτος 2 (μέμφομαι) 1. pass. brez madeža, brez napake, brez graje, brezmadežen, izvrsten, vrl. 2. act. zadovoljen; ἄμεμπτον ποιῶ, ποιοῦμαί τινα zadovoljim koga. – adv. ἀμέμπτως obilno δῶρα ἐδίδου; zadovoljno, ἀ. δέχομαί τινα sprejmem koga tako, da je zadovoljen, ἀ. τελευτᾶν slavno umreti.

ἀ-μεμφής 2 = ἄμεμπτος.