-
ἐύ-σκαρθμος 2 (σκαίρω) ep. poskočen, uren, hiter ἵπποι.
-
εὐ-σκέπαστος 2 (σκεπάζω) dobro pokrit, zavarovan, varen.
-
εὐ-σκίαστος 2 (σκιάζω) poet. z dobro senco.
-
εὔ-σκιος 2 (σκιά) senčnat, senčen.
-
εὔ-σκοπος 2, ep. ἐύ-σκοπος 2 1. ep. (σκοπός) kdor dobro meri, zadene. 2. poet. (σκοπέω) bistrook, daleč viden, razgleden (o kraju).
-
εὔ-σπειρος 2 lepo zvit.
-
εὔ-σπλαγχνος 2 (σπλάγχνα) usmiljen, milosrčen NT.
-
ἐύ-σσελμος 2 gl. εὔ-σελμος.
-
ἐύ-σσωτρος 2 (σῶτρον) ep. z močnimi obroči na kolesih, z močnimi platišči, (z obroči) dobro okovan.
-
εὐ-σταθής 2 (ἵστημι) ep. dobro postavljen, trdno, močno zgrajen μέγαρον.
-
εὐ-σταλής 2 (στέλλω) dobro opremljen, lahko oborožen, dobro oblečen, dostojen; ugoden, lahek πλοῦς.
-
εὐ-στέφανος 2 (στέφανος) ep. 1. z lepim načelkom okrašen, ovenčan. 2. dobro utrjen Θήβη.
-
εὔ-στολος 2 (στέλλω) dobro opremljen ναῦς.
-
εὔ-στομος 2 (στόμα) ion. in poet. = εὔφημος molčeč, tih; nav. neutr. pl. kot adv.: oprezno, molče, εὐστομ' ἔχε molči; εὔστομά μοι κείσθω περὶ τοῦτων o tem hočem molčati.
-
ἐύ-στρεπτος 2, ἐυ-στρεφής 2 ἐύ-στροφος 2 (στρέφω) ep. 1. dobro spleten. 2. hiter, uren, okreten.
-
εὐ-σύμβλητος 2 in at. εὐ-ξύμβλητος 2 (συμ-βάλλω) ion. ki se lahko razlaga ali lahko tolmači.
-
εὐ-σύμβολος 2 εὐξ- (συμ-βάλλω) priljuden, družen, prijazen.
-
εὐ-σύνετος 2 (συν-ίημι) 1. lahko razumljiv, umeven. 2. razumen, pameten.
-
εὐ-σύνοπτος 2 (συν-οράω) kar se lahko pregleda.
-
εὐ-σχήμων 2 (σχῆμα) 1. dostojen, spodoben, pošten, ponosen. 2. pošten, imeniten NT. 3. lepoglasen, hinavski, λόγοι lepe, hinavske besede; εἴς τινα γίγνομαι εὐσχήμων delam se navidez proti komu poštenega. – adv. εὐσχημόνως dostojno, spodobno NT, εὐσχημόνως πως kaj lično.