-
εὐ-όφθαλμος 2 lepook, z lepimi očmi.
-
εὐ-παθής 2 (παθεῖν) občutljiv, rahločuten; razdražljiv; πρὸς τὸ πῦρ vneten, upaljiv.
-
εὔ-πακτος 2 dor. = εὔ-πηκτος.
-
εὐ-πάρεδρος 2 stanoviten, vztrajen NT.
-
εὐ-πειθής 2 εὔ-πειστος 2 1. (πείθομαι) kdor se da lahko pregovoriti, poslušen, pokoren. 2. (πείθω) ki lahko pregovori, prepričevalen.
-
εὔ-πεπλος 2 ep. z lepo obleko, lepo oblečen.
-
εὐ-περίστατος 2 ki koga dobro obdaje, omrežuje, ἁμαρτία ki se (nas) drži NT.
-
εὐ-πέταλος 2 poet. lepolisten, gostolisten.
-
εὐ-πετής 2 (πίπτω, πέτομαι) lahek, udoben, brez težave z inf. – adv. -ῶς, ion. -έως lahko, brez težave; pri števnikih: najmanj, gotovo.
-
εὐ-πηγής 2 ep. εὔ-πηκτος 2 ep. (πήγνυμι) 1. dobro zložen, trdno zgrajen, trden, krepak. 2. zastaven, trščat ξεῖνος.
-
εὔ-πηνος 2 (πήνη) poet. lepo tkan ὑφαί.
-
εὔ-πηχυς 2 poet. z lepim komolcem χεῖρες.
-
εὔ-πιστος 2 1. poet. verjeten, verodostojen; lahkoveren. 2. zelo vdan, zelo zvest.
-
εὔ-πλαστος 2 (πλάσσω) ki se lahko upodobi, naredi, upodobljiv.
-
εὐ-πλεκής 2 ep. εὔ-πλεκτος 2 ep. (πλέκω) lepo, dobro spleten σειραί, δίφρος koš na vozu.
-
εὐ-πλόκαμος 2, fem. εὐ-πλοκαμίς, ίδος (πλόκαμος) z lepimi kodri, lepo-, bujnolas, z lepimi kitami.
-
εὐ-πλυνής 2 (πλύνω) ep. dobro opran, čist φᾶρος.
-
εὔ-πνοος 2, skrč. εὔ-πνους (πνέω) 1. lepo dišeč. 2. a) dobro prepihan, zračen; b) dober za dihanje, τὸ εὔπνουν τοῦ τόπου prost prepih, zračnost. 3. ki lahko diha.
-
εὐ-ποίητος 2, fem. εὐ-ποιητή ep. lepo, lično narejen ali izdelan.
-
εὔ-πομπος 2 (πέμπω) poet. dobro spremljajoč, dober spremljevalec, srečen voznik.