-
εὐ-κατάλῠτος 2 (κατα-λύω) ki se lahko uniči ali odstrani πλεονεξία.
-
εὐ-καταφρόνητος 2 (κατα-φρονέω) ki se lahko prezira, zaničevanja vreden, zaničevan, neznaten.
-
εὐ-κατέργαστος 2 (κατ-εργάζομαι) 1. ki se lahko izvrši, izvršljiv. 2. prebaven.
-
εὐ-κατηγόρητος 2 ki se lahko obdolži ali graja.
-
εὐ-κέατος 2 ep. = εὐ-κέαστος (κεάζω) lahko cepljiv, dobro razcepljen κέδρος.
-
εὐ-κέλαδος 2 poet. milozvočen, lepo doneč λωτός.
-
εὐ-κέρως 2, gen. ωτος, at. = εὐ-κέραος (κέρας) (lepo)rogat, z lepim rogovjem.
-
εὔκηλος 2 ep. poet. = ἕκηλος miren, brezskrben.
-
εὐ-κλεής, ep. ἐυκλεής, εὐκλειής, εὐκληής 2 (κλέος) [acc. sg. εὐκλέᾰ in εὐκλεᾶ, acc. pl. εὐκλεῖας] slaven, slavljen.
-
εὔ-κληρος 2, dor. -κλᾱρος srečen.
-
εὐκοινώνητος 2 kdor rad daje, postrežljiv, uslužen.
-
εὔ-κολος 2 zadovoljen, zmeren, vesel, miren. – adv. -κόλως mirno, lahko, veselo ἐξέπιε.
-
εὐ-κομιδής 2 (κομιδή) ion. dobro oskrbovan (gojen) νομαί.
-
εὔ-κομος 2 (κόμη) poet. lepolas, z lepo volno μῆλα.
-
εὔ-κοπος 2 (κόπτω) lahek, brez truda NT.
-
εὔ-κοσμος 2 1. lepo urejen, okrašen, τὸ εὔκοσμον red. 2. ki se lahko uredi εὐκοσμότερός εἰμι. – adv. -σμως v lepem redu, okrašeno.
-
εὔ-κρηνος 2 (κρήνη) poet. bogat na lepih vrelcih.
-
εὐ-κρινής 2 (κρίνω) dobro urejen, razdeljen; jasen, πάντα εὐκρινέα ποιοῦμαι vse uredim.
-
εὐ-κρότητος 2 (κροτέω) poet. dobro s kladivom obdelan, lepo kovan.
-
εὐκταῖος 2 (εὔχομαι) 1. posvečen, zaobljubljen, zaželen, τὰ εὐκταῖα (za)obljuba. 2. (za pričo) poklican, zaprošen Θέμις.